اول:
خواب سه نوع است:
رؤیای صالحه یا خوابی نیکو که مژدهای است از طرف خداوند برای بینندهی آن و یک قسمت از چهل و شش قسمت نبوت پیامبران است.
(بخاری و مسلم).
خواب ناپسند و ناخوشایند که از طرف شیطان است و برای مسخره کردن و آزار دادن بینندهی خواب میباشد.
خوابی که ناشی از خیالات و تفکرات انسان و اعمال روزمرۀ اوست.
خوابهایی که به علت عادتهای روزمره میباشند، در این طبقه جای میگیرند؛ مثلاً، فردی عادت نموده است که در ساعت معینی از روز غذا بخورد، اگر روزی برخلاف عادت در آن ساعت، غذا نخورد و بخوابد، ممکن است خواب غذا خوردن را ببیند
یا اگر در حالت بیداری غذای زیاد خورده باشد، ممکن است در خواب ببیند که استفراغ میکند.
غیر از این سه نوع، هر خوابی که دیده شود، خوابهای پریشان و باطل است و نمیتوان آنها را تعبیر نمود، زیرا براساس قاعدهی مشخصی قرار نگرفتهاند.
دوم
اگر خواب خوشایند و نیکو باشد، شایسته است که بینندهی آن، چهار
عمل زیر را انجام دهد:
خداوند را به خاطر دیدن آن خواب، سپاس گوید.
به دیگران در مورد آن، مژده دهد.
نزد هرکس که دوست دارد، آن را بیان کند.
نزد خود، آن را به امری نیک و شایسته تعبیر نماید،
زیرا خواب براساس چگونگی تعبیر آن تحقّق مییابد.