رمضان فرصتی است برای آنان که روابط خویشاوندی خود را قطع کردهاند تا دوباره آن را از سر گیرند… و هیچ قطع کنندهی رابطهی خویشاوندی، وارد بهشت نمیشود…
خداوند در نوزده آیه امر به صلهی رحم نموده و در سه آیه قطع کنندهی آن را نفرین کرده است…
بنابراین هر کسی که میان او و یکی از خویشانش یا یکی از مسلمانان کینه و کدورتی هست به سرعت آن را اصلاح نماید… حال که شکمهایمان از غذا روزه گرفتهاند، قلبهایمان نیز از کینه و نفرت روزه گیرند…
آری رمضان فرصتی است برای آنان… و همینطور فرصتی است برای کسانی که با حرام به تجارت بر میخیزند… دخانیات و مجلات فاسد و قلیان و یا نوارهای ترانه و لباسهای نامناسب میفروشند…
این فرصتی است تا از کارشان دست بردارند و توبه کنند و بدانند خداوند هر چیز کوچکی را نیز مورد محاسبه قرار میدهد…
و هر بدنی که با حرام رشد کند، به آتش سزاوارتر است… و گامهای بنده در روز قیامت از جای خود تکان نمیخورند تا آنکه از وی دربارهی مالش بپرسند که از کجا به دست آورده و در چه راهی خرج نموده…
رمضانی فرصتی است برای همهی ما، تا از گناهانی توبه کنیم که ممکن است تا قبر نیز ما را همراهی کنند…
آری… گناهانی که همراه ما وارد قبر میشوند… ما میمیریم، اما گناهان ما پس از ما زنده میمانند و پروندهی اعمالمان را همچنان پر میکنند…
منظورم گناهان کسانی هستند که با فروش محصولات حرام رسانهای به دست میآورند… یا کسانی که پاتوقی برای جمع شدن گناهکاران راه میاندازند، یا مغازههایی برای فروش مجلات فاسد یا مشروبات الکلی و سیگار و دخانیات…
هر کس به گسترش و انجام این گناهان یاری رساند با اصحاب آن در گناه آن شریک است، و هر کس به سوی گمراهی فرا خواند گناهِ آن و گناهِ کسانی که تا قیامت آن را انجام دهند بر گردن وی خواهد بود…
ابوحامد غزالی میگوید: «خوش به حال کسی که وقتی بمیرد گناهانش نیز همراه او بمیرند… و وای بر کسی که میمیرد و گناهانش صد سال یا دویست سال، یا بیشتر، باقی میماند… در قبرش به سبب آن عذاب میبیند و تا وقتی باقی بماند دربارهی آن مورد پرسش قرار میگیرد»…
خداوند متعال میفرماید:
﴿إِنَّا نَحۡنُ نُحۡیِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَکۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَکُلَّ شَیۡءٍ أَحۡصَیۡنَٰهُ فِیٓ إِمَامٖ مُّبِینٖ﴾ [یس: ۱۲].
«این ماییم که مردگان را زنده میسازیم و آنچه را از پیش فرستادهاند با آثار [و اعمال]شان درج میکنیم و هر چیزی را در کارنامهای روشن برشمردهایم…».
یعنی آنچه از آثار اعمال خود به جای گذاشتهاند نیز مانند کارهایی که پیشتر انجام دادهاند، ثبت میکنیم…
اما از رحمت الله ناامید نشو چرا که درهای رحمت او باز است…
۞ قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَهِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
(از قول خدا به مردمان) بگو: ای بندگانم! ای آنان که در معاصی زیادهروی هم کردهاید! از لطف و مرحمت خدا مأیوس و ناامید نگردید. قطعاً خداوند همهی گناهان را میآمرزد. چرا که او بسیار آمرزگار و بس مهربان است.
سوره زمر آیه ۵۳
از کسانی باش که [در این ماه] درهای بهشت برایشان گشوده میشود و درهای آتش بسته میشود… از کسانی باش که رمضان میرود در حالی که گناهانشان آمرزیده شده و خطاهایشان بخشوده…
پیامبر ما صلی الله علیه و سلم میفرماید: «خوار و ذلیل شد… خوار و ذلیل شد… خوار و ذلیل شد… آنکه رمضان را درک نمود، اما مورد آمرزش قرار نگرفت»…
«وعن ابنِ عباس، رضی الله عنه ، قال: کَانَ رَسُولُ الله، صلی الله علیه وسلم ، أَجْوَدَ النَّاس، وَکَانَ أَجْوَدُ مَا یَکُونُ فی رَمَضَانَ حِینَ یَلْقَاهُ جِبْرِیل، وَکَانَ جِبْرِیلُ یَلْقَاهُ فی کُلِّ لَیْلَهٍ مِنْ رَمَضَانَ فَیُدَارِسُهُ القُرْآن، فَلَرَسُولُ الله، صلی الله علیه وسلم ، حِینَ یَلْقَاهُ جِبْرِیلُ أَجْوَدُ بِالخَیْرِ مِنَ الرِّیحِ المُرْسَلَهِ»» متفقٌ علیه.
«از ابن عباس رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم دست و دل بازترین مردم بود، و در رمضان از هر وقت دیگر بخشندهتر بود، هنگامی که جبرئیل با او دیدار مینمود. و جبرئیل در هر شب با وی دیدار نموده و قرآن را با وی تکرار میکرد.
و همانا رسول الله صلی الله علیه وسلم در هنگامی که جبرئیل با او دیدار میکرد از بادی که میوزد در توزیع مال جوادتر بود».
ابن حجر الکوردی