از جمله کسانی که اهل سنت از میان اهل بیت بیشترین روایات را از آنها نقل کردهاند عبارتند از: عبدالله بن عباس و نیز پدر عباس عموی پیامبر صلی الله علیه و سلم و عقیل بن ابیطالب و عبدالله بن جعفر بن ابی طالب که این گروه در کتب امامیه روایت ندارند با وجود اینکه از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و سلم هستند! همچنین اهل سنت از علی بن حسین و محمدبن علی و جعفر بن محمد روایت کردهاند و بلکه از محمد باقر چنانچه اندکی قبل بدان اشاره داشتیم بیشتر از ابوبکر صدیق رضی الله عنه رویت کردهاند.
و اهل سنت از اهل بیت نبی یعنی ازواج گرامیاش مادران مؤمنان مانند عایشه که بیشتر از همه روایت کرده و حفصه و ام سلمه و ام حبیبه روایت کردهاند، این در حالی است که منابع امامیه از روایت از آنها خالی است! که این امر باعث ضایع شدن نصف دین میگردد. امری که وابسته به احکام خانوادگی و رابطهی زوجیت است؛ زیرا برای کسی جز ازواج پیامبر صلی الله علیه و سلم ممکن نیست که این امور را روایت کنند، با توجه به اینکه در خانهی پیامبر صلی الله علیه و سلم غیر از آنها کسی سکونت نداشته است. پس چگونه گفته میشود که: اهل سنت از اهل بیت روایت نکردهاند و بدانها متمسک نشدهاند؟!
اما اینکه اهل سنت به روایت آنها (اهل بیت) اکتفا نکردهاند، این صحیح است، زیرا این چیزی است که منطق آن را اقتضا میکند و طبیعت این اشیاء بدان تمایل دارد و برای اینکه اسلام این مفاهیم را که دین در یک خانوادهی مقدس منحصر شود، را نمیشناسد.
اما کسی که روایت را مخصوص آنها کند (یعنی امامیه) آنها از یک طرف با عقل و منطق و دین مخالفت کردهاند و از طرف دیگر احادیث پیامبر صلی الله علیه و سلم را برای ملت روایت نکردهاند منابعشان خالی از احادیث نبی صلی الله علیه و سلم است و دربارهی تصحیح و تضعیف در اقوال ائمه اهل بیت موفق نشدهاند، زیرا راویان آنها افرادی مخدوش و نامتعادل هستند که در آنچه روایت کردهاند، مورد اطمینان نیستند.