رسول الله صلی الله علیه وسلم به حضرتِ ابوبکر رضی الله عنه فرمود:
«والّذی نفسی بیده، الشرکُ أخفی منْ دبیب النّمل ألا أدلکَ علیَ شیءٍ إذا فعلتهُ ذهب عنک قلیله وکثیرهُ؟ قال: قلْ :
اللّهمَّ إنیِ أعوذبکَ أنْ أشرِکَ بکَ وأنا أعلمُ وأستغفرکَ لما لا أعلم
ُ (به روایت از بخاری در ادبِ مفرد ).
«قسم به کسی که جانِ من به دست اوست، شرک از حرکتِ مورچه پوشیدهتر است. آیا تو را به انجامِ کاری راهنمایی نکنم که هرگاه آن را انجام دهی شرکِ زیاد و کم به وسیلهی آن از تو زدوده شود؟
(در ادامه) فرمود: و بگو: خداوندا، من به تو پناه میبرم از این که برایِ تو شریک قایل شوم در حالی که میدانم، و در مورد آنچه (از شرک) که بر آن علم و آگاهی ندارم از تو طلب بخشش و مغفرت مینمایم».