وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قرآن کریم به روز آخرت اهتمام ویژه‌ای داده است، بدین خاطر می‌بینیم که نام‌های بسیار برای آن روز رستاخیز ذکر کرده است. که فقط نام های آن دل هر انسانی را به لرزه در می آورد ، چه رسد به دیدن و مشاهده کردن آن صحنه ها .
امام ابن کثیر در کتاب النهایه (الفتن والملاحم) بیش از ۸۰ نام از اسامی روز قیامت شمرده است، ما در اینجا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
الساعه:
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿إِنَّ ٱلسَّاعَهَ لَأٓتِیَهٞ لَّا رَیۡبَ فِیهَا وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا یُؤۡمِنُونَ۵٩﴾ [غافر: ۵۹].
«یقیناً قیامت آمدنی است، شکی در آن نیست و اما بیشتر مردم ایمان نمی آورند».
روز رستاخیز (یوم البعث):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿لَقَدۡ لَبِثۡتُمۡ فِی کِتَٰبِ ٱللَّهِ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡبَعۡثِۖ فَهَٰذَا یَوۡمُ ٱلۡبَعۡثِ﴾ [الروم: ۵۶].
«به راستی شما به فرمان کتاب خدا (لوح محفوظ) تا روز رستاخیز درنگ کردید، پس این روز رستاخیز است».
روز جزاء (یوم الدین):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿مَٰلِکِ یَوۡمِ ٱلدِّینِ۴﴾ [الفاتحه: ۴
« (الله) مالک روز جزاست »
روز حسرت و پشیمانی (یوم الحسره):
در قرآن مجید آمده است:
﴿وَأَنذِرۡهُمۡ یَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَهِ﴾ [مریم: ۳۹].
«و (ای پیامبر!) آن‌ها را از روز حسرت بترسان».
سرای آخرت (الدار الاخره):
خداوند می‌فرماید:
﴿وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَهَ لَهِیَ ٱلۡحَیَوَانُۚ لَوۡ کَانُواْ یَعۡلَمُونَ۶۴﴾ [العنکبوت: ۶۴].
«و بی‌تردید اگر می‌دانستند سرای آخرت همان زندگی (واقعی) است».
سرای جاویدان(دار القرار):
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
﴿وَإِنَّ ٱلۡأٓخِرَهَ هِیَ دَارُ ٱلۡقَرَارِ٣٩﴾ [غافر: ۳۹].
« همانا آخرت سرای جاویدان است»
روز ندا کردن یکدیگر (یوم التناد):
در قرآن کریم آمده است:
﴿إِنِّیٓ أَخَافُ عَلَیۡکُمۡ یَوۡمَ ٱلتَّنَادِ٣٢﴾ [غافر: ۳۲].
«و ای قوم من! بی‌گمان من بر شما از روزی که (مردم) یکدیگر را صدا می‌زنند، (روز قیامت) می‌ترسم».
روز جدائی، روز داوری (یوم الفصل):
خداوند عزوجل می‌فرماید:
﴿هَٰذَا یَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِی کُنتُم بِهِۦ تُکَذِّبُونَ٢١﴾ [الصافات: ۲۱].
«(آری) این (همان) روز داوری است، که شما آن را تکذیب می‌کردید».
روز جمع شدن (یوم الجمع):
خداوند سبحانه و تعالی می‌فرماید:
﴿وَتُنذِرَ یَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ لَا رَیۡبَ فِیهِ﴾ [الشورى: ۷].
«و از روز جمع شدن (= روز قیامت) که در آن شک و تردیدی نیست، بترسانی».
روز حساب (یوم الحساب):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ۵٣﴾ [ص: ۵۳].
«این است چیزهایی که برای روز حساب به شما وعده داده می‌شود».
روز وعید (یوم الوعید):
خداوند سبحانه وتعالی در قرآن می‌فرماید:
﴿وَنُفِخَ فِی ٱلصُّورِۚ ذَٰلِکَ یَوۡمُ ٱلۡوَعِیدِ٢٠﴾ [ق: ۲۰].
«و در «صور» دمیده شود، آن روز، (روز تحقق) وعدۀ (عذاب) است».
روز جاویدانی و ماندنی (یوم الخلود):
وخداوند سبحانه و تعالی می‌فرماید:
﴿ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٖۖ ذَٰلِکَ یَوۡمُ ٱلۡخُلُودِ٣۴﴾ [ق: ۳۴].
«(به آن‌ها گفته می‌شود:) «به سلامت وارد آن (بهشت) شوید، (که) این روز جاودانگی است».
روز بیرون شدن (یوم الخروج):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿یَوۡمَ یَسۡمَعُونَ ٱلصَّیۡحَهَ بِٱلۡحَقِّ ذَٰلِکَ یَوۡمُ ٱلۡخُرُوجِ۴٢﴾ [ق: ۴۲].
«روزی که همگان صیحه (= بانگ سهمناک رستاخیز) را بحق می‌شنوند، آن روز خروج (از گورها) است».
(الواقعه):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿إِذَا وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَهُ١﴾ [الواقعه: ۱].
«هنگامی که واقعه ی قیامت واقع شود».
(الحاقه):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿ٱلۡحَآقَّهُ١ مَا ٱلۡحَآقَّهُ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡحَآقَّهُ٣﴾ [الحاقه: ۱-۳].
«(روز) واقع شدنی (رستاخیز)، آن واقع شدنی چیست؟ و تو چه دانی آن واقع شدنی چیست (و چگونه است)؟!».
بلای بسیار بزرگ (الطامه الکبری):
خداوند بزرگ در قرآن کریم می‌فرماید:
﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّهُ ٱلۡکُبۡرَىٰ٣۴﴾ [النازعات: ۳۴].
«پس هنگامی که (آن) حادثۀ بزرگ (قیامت) فرا رسد».
فریاد و صدای کر کننده (الصاخه):
خداوند می‌فرماید:
﴿فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّهُ٣٣﴾ [عبس: ۳۳].
«پس هنگامی که (آن) صدای مهیب (قیامت) فرا رسد».
نزدیک (الآزفه):
خداوند سبحانه وتعالی می‌فرماید:
﴿أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَهُ۵٧﴾ [النجم: ۵۷].
«قیامت نزدیک شده است».
کوبنده (القارعه):
خداوند کریم می‌فرماید:
﴿ٱلۡقَارِعَهُ١ مَا ٱلۡقَارِعَهُ٢ وَمَآ أَدۡرَىٰکَ مَا ٱلۡقَارِعَهُ٣﴾ [القارعه: ۱-۳] .
«فرو کوبنده. چیست (آن) فرو کوبنده؟ و تو چه دانی که (آن) فرو کوبنده چیست؟».