دیدگاه اهل بدعت در مورد محکم و متشابه (۲)

– آنها نیز نصوص محکمی را که در باب اثبات علم خداوند بر مخلوقات و استقرار او بر عرش می باشد و به طور بدیهی و ضروری دانسته شده که پیامبران این نصوص را بیان کردند، با نصوص متشابه در این زمینه رد کرده اند. نصوص متشابهی چون:

«وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ» (حدید: ۴) «و هر کجا باشید او با شماست».

«وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ» (ق: ۱۶) «و ما از (شاه)رگ گردن به او نزدیک‌تریم».

«مَا یَکُونُ مِن نَّجْوَى ثَلَاثَهٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَلَا خَمْسَهٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَلَا أَدْنَى مِن ذَلِکَ وَلَا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مَا کَانُوا» (مجادله: ۷) «هیچ نجوایی میان سه نفر نباشد مگر آن که او چهارمین آن‌ها است و پنج نفری نیست مگر آن که او ششمین آن‌ها است و نه کمتر از آن و نه بیشتر مگر آن که هرکجا باشند او همراه آن‌ها است».

و …

و پس از این به حیله و نیرنگ و دسیسه روی آوردند تا اینکه نصوص علو و فوقیت را با نصوص متشابه رد و انکار نمودند.

۳- قدریه نیز نصوص صریح و محکمی را که در باب قدرت الله متعال بر مخلوقاتش وارد شده اند و بیانگر آن هستند که هرچه خداوند بخواهد، می باشد و آنچه او نخواهد، هرگز نخواهد بود، با نصوص متشابه در این زمینه رد نمودند. نصوص متشابهی چون:

«وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً» (کهف: ۴۹) «و پروردگارت به هیچ کس ستم نمی‌کند».

«وَمَا رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ» (فصلت: ۴۶) «و پروردگار تو هرگز به بندگان ستم نمی‌کند».

«إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ» (تحریم: ۷) «جز این نیست که در برابر آنچه می‌کردید جزا داده می‌شوید».

و اینگونه با برداشت های ناصواب از نصوص محکم، این نصوص را از محکم بودن آنها خارج نموده و جزئی از نصوص متشابه قرار دادند.

مقاله پیشنهادی

نشانه‌های مرگ

مرگ انسان با افتادن و شل شدن دو طرف گیج‌گاه، کج شدن بینی، افتادن دست‌ها، …