در حدیث سعد بن ابی و قاص رضی الله عنه آمده است، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: « لَا یَزَالُ أَهْلُ الْغَرْبِ [۱] ظَاهِرِینَ عَلَى الْحَقِّ، حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ »
ترجمه: «مدام مغرب زمین، پشتیبان حق هستند تا که قیامت بر پا شود»[۲].
قُرّه مُزَنی رضی الله عنه گفته است رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: « إِذَا فَسَدَ أَهْلُ الشَّامِ فَلَا خَیْرَ فِیکُمْ، وَلَا یَزَالُ نَاسٌ مِنْ أُمَّتِی مَنْصُورِینَ، لَا یُبَالُونَ مَنْ خَذَلَهُمْ، حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ».
ترجمه: «هرگاه که اهل شام تباه شدند، خیری در شما نیست؛ همواره گروهی از امت من – بر دشمنان- پیروزاند و از هر کس که بخواهد آنان را نا امید کرده و یاری نکند، باکی ندارند تا قیامت بر پا شود»[۳].
جابر بن سمره رضی الله عنه روایت کرده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَنْ یَبْرَحَ هَذَا الدِّینُ قَائِمًا، یُقَاتِلُ عَلَیْهِ عِصَابَهٌ مِنَ الْمُسْلِمِینَ، حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ»
ترجمه: «همچنان این دین برپاست؛ دسته ای از مسلمین به خاطر آن نبرد میکنند تا قیامت بر پا شود»[۴].
عمران بن حصین رضی الله عنه این الفاظ را از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت کرده است: « لَا تَزَالُ طَائِفَهٌ مِنْ أُمَّتِی یُقَاتِلُونَ عَلَى الْحَقِّ ظَاهِرِینَ عَلَى مَنْ نَاوَأَهُمْ حَتَّى یُقَاتِلَ آخِرُهُمُ الْمَسِیحَ الدَّجَّالَ»
ترجمه: «مرتّباً قسمتی از امّتم بر اساس حق میجنگند و بر مخالفانشان چیرهاند؛ تا که آخرین نفرشان با دجّال کارزار میکند»[۵].
سلمه بن نفیل کندی میگوید: «کُنْتُ جَالِسًا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم، فَقَالَ رَجُلٌ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، أَذَالَ النَّاسُ الْخَیْلَ، وَوَضَعُوا السِّلَاحَ، وَقَالُوا: لَا جِهَادَ قَدْ وَضَعَتِ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا، فَأَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم بِوَجْهِهِ، وَقَالَ: کَذَبُوا الْآنَ، الْآنَ جَاءَ الْقِتَالُ، وَلَا یَزَالُ مِنْ أُمَّتِی أُمَّهٌ یُقَاتِلُونَ عَلَى الْحَقِّ، وَیُزِیغُ اللَّهُ لَهُمْ قُلُوبَ أَقْوَامٍ، وَیَرْزُقُهُمْ مِنْهُمْ حَتَّى تَقُومَ السَّاعَهُ، وَحَتَّى یَأْتِیَ وَعْدُ اللَّهِ، وَالْخَیْلُ مَعْقُودٌ فِی نَوَاصِیهَا الْخَیْرُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ، وَهُوَ یُوحَى إِلَیَّ أَنِّی مَقْبُوض غَیْرَ مُلَبَّثٍ، وَأَنْتُمْ تَتَّبِعُونِی أَفْنَادًا، یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقَابَ بَعْضٍ، وَعُقْرُ دَارِ الْمُؤْمِنِینَ الشَّامُ ».
ترجمه: «نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم نشسته بودم که شخصی گفت: ای رسول الله! مردم اسبهارا خوار کرده و بدانها توهین نمودند و اسلحهها را بر زمین گذاشتند؛ گویند: جهادی نیست! جنگ به پایان رسیده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم به او رو کرد و فرمود: دروغ میگویند. الآن؟ هم اکنون جنگ فرارسیده است. همواره بخشی از امت من برای حق نبرد میکنند؛ و الله دلِ گروهی را در مقابل آنان منحرف میکند و از آنان این گروه را روزی میدهد تا که قیامت بر پا گردد و وعدهی الهی محقق شود. در پیشانی اسبها تا روز قیامت خیر (و برکت) گره خورده است، الله به من وحی نمودست که طولی نمیکشد که مرا خواهد میراند، و شما گروه گروه مرا دنبال میکنید و برخی از شما گردن برخی دیگر را میزند و مرکز دیارِ مسلمانان شام است»[۶].
گروهی دیگر از صحابه رضی الله عنهم از جمله ابوهریره، عمر بن خطاب، زید بن ارقم، ابوامامه و مره بن کعب البهزی رضی الله عنهم نیز این احادیث را روایت نمودهاند.
[۱]– علی بن مدینی میگوید: اهل غرب عربها هستند. دیگران گویند: منظور سرزمین مغرب است. و معاذ رضی الله عنه گوید: آنان در شام هستند و در حدیثی دیگر آمده است: ایشان در بیت المقدساند. و گفته شده: آنان اهل شام و ماورای آن هستند. قاضی عیاض گوید: مراد از اهل غرب، جنگ جویان و سلحشوران را گویند. (مترجم؛ بر گرفته از شرح سیوطی بر مسلم).
[۲]– مسلم (۱۹۲۵) و لالکائی.
[۳]– احمد (۲۰۳۶۸)، ترمذی، ابن ماجه و لالکائی. شعیب الأرنؤوط میگوید: «إسناده صحیح».
[۴]– مسلم (۱۹۲۲)
[۵]– احمد (۱۹۹۳۴). تعلیق شعیب الأرنؤوط : إسناده صحیح على شرط مسلم.
[۶]– نسائی (۳۵۶۱). آلبانی میگوید صحیح است.