ده یار بهشتی (۱۱)

ابوعبیده چه کسی بود؟

ابوعبیده بن جراح امین امت اسلام است، واین لقب را پیامبر صلی الله علیه وسلم را بر او گذاشت، نسب او در فهربن مالک به پیامبر صلی الله علیه وسلم می رسد نامش ابو عبیده بن جراح بن عامر بن عبدالله بن الجراح… بن فهر بن مالک است.

مادرش: امیمه دختر غنم بن جابر بن عبدالعزی است. کنیه اش ابوعبیده و پیامبر صلی الله علیه وسلم او را امین این امت لقب داد. ابوعبیده یکی از افرادی است که خیلی زود وقبل از دیگران در ابتداء اسلام را پذیرفت او یکی از ده نفری است که پیامبر صلی الله علیه وسلم به آنها مژده بهشت داده بود، احادیثی از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت کرده است ودر جنگهای زیادی همراه پیامبر صلی الله علیه وسلم بوده است[۳].

ابوعبیده لاغر اندام ودارای ریشی نازک وکم مو وچهره ای کم گوشت بود. قامتی دراز داشت وازبس که قدش دراز بود گویا پشتش کج بود، در جنگ احد، وقتی با دندان تیری را که به صورت پیامبر صلی الله علیه وسلم فرو رفته بود محکم کشید که به پشت سرافتاد وهنگامی که بلندشد، دید که از دهانش خون می ریزد ودندانهایش شکسته است.

 اسلام آوردن ابوعبیده

ابو عبیده رضی الله عنه زمزمه مردم را در مورد دعوت محمد صلى الله علیه وسلم شنید و دانست که نزدیکترین فرد به پیامبر صلی الله علیه وسلم ابوبکر است وتمام کارهای پیامبر صلی الله علیه وسلم به دست اوست، بنابر این به خانه ابوبکر رضی الله عنه رفت واز نزدیک اسلام را شناخت، دیدار ابوبکر وابوعبیده پایان گرفت وبا هم قرار گذاشتند که روز بعد با پیامبر صلی الله علیه وسلم دیدار کنند.

پیامبر به تازگی در خانه ارقم بن ابی ارقم اقامت گزیده بود، در روز بعد در وقت مقرر، ابوعبیده به قصد دیدار پیامبر صلی الله علیه وسلم حرکت کرد، در راه افرادی را دید که آنها هم قصد زیارت پیامبر صلی الله علیه وسلم را داشتند. آنها عثمان بن معظون، عبیده بن حرث بن مطلب وعبدالرحمن بن عوف و ابو سلمه بن عبدالاسد[۴] رضی الله عنهم بودند. همه با هم نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم آمدند و اسلام را پذیرفتند پیامبر صلی الله علیه وسلم از آنها به عنوان اولین شاگردان مکتب خود وافراد پیشرو در ایمان واسلام به گرمی استقبال نمود.

خبر مسلمان شدن ابوعبیده به خانواده اش رسید،‌ بعضی از خویشاوندان او پدرش را طعنه می زدند که پسرت ابو عبیده مسلمان شده است و با تو مخالفت کرده واز دین محمد که مخالف دین پدران و نیاکانت می باشد پیروی کرده است.

همچنان طعنه زدند تا اینکه پدر ابوعبیده به شدت خشمگین شد. شمشیرش را به دست گرفت وفریاد زد: من فرزندم عامر (ابوعبیده) را با این شمشیر می کشم. اما ابوعبیده از اسلام دست برنداشت تا اینکه جایگاه مهمی میان مسلمانان اول که به بهشت مژده داده شده بودند، کسب کرد.

هجرت وجهاد

ابوعبیده رضی الله عنه هجرت کرد وافتخار هجرت به حبشه را با مسلمانان به دست آورد او سختی وخستگی فراوان در مسیر هجرت را تحمل نمود ودر حبشه ماند تا اینکه پیامبر صلی الله علیه وسلم به مدینه هجرت نمود، آن وقت ابوعبیده از حبشه به مدینه هجرت کرد وبه پیامبر صلی الله علیه وسلم پیوست.

درجنگ بدر، امین امت قهرمانی بزرگ واسب سواری دلیر و پیشرو بود وشرف افتخار آمرزش اهل بدر که خداوند گناهان گذشته و آینده آنها را بخشید، نصیب ابوعبیده نیز گردید.

 در جنگ احد، ابوعبیده مجاهدی بود که از پیامبر صلی الله علیه وسلم دفاع می کرد ودندانهایش در این روز شکسته شد، ابوعبیده از کسانی بود که در برابر تجاوز وسوء قصد قریش به جان پیامبر صلی الله علیه وسلم سینه سپر نمودند.

بعد از اینکه در جنگ احد، دندانهای پیشین شکسته شده بود، عمر  رضی الله عنه می گفت: مردی که دندانهای پیشینش از ته شکسته باشد زیباتر وخوش قیافه تر از ابوعبیده ندیده ام.

در جنگ ذات السلاسل، وقتی پیامبر صلی الله علیه وسلم خبر شد که گروه بزرگی از قبیله قضاعه جمع شده وقصد حمله به مدینه را دارند پرچم را به دست عمر وبن عاص داد واو را برای سرکوب دشمن فرستاد، عمرو بن عاص چون به آنجا رفت ومتوجه گردید که دشمن بیشتر از آن است که آنها فکر می کردند از پیامبر صلی الله علیه وسلم درخواست کمک نمود، پیامبر صلی الله علیه وسلم دویست نفر از مهاجرین وانصار را که ابوبکر وعمر رضی الله عنهم نیز در میان آنها بودند به فرماندهی ابوعبیده رضی الله عنه برای کمک به عمر و بن عاص فرستاد. ابوعبیده چون به آنجا رسید به عمرو بن عاص گفت: پیامبر صلی الله علیه وسلم به من توصیه نموده که در کنار شما باشم وبا یکدیگر اختلاف نکنیم. سوگند به خدا! اگر تو با من مخالفت کنی باز هم من از تو اطاعت خواهم کرد. همه راویان این سریه اتفاق نظر دارند که ابوعبیده خوش اخلاق ونرم خو بود، ومانند سایرین همه به عمرو بن عاص اقتدا می کرد. زیرا عمرو در آن روز امیر مسلمین بود.

مقاله پیشنهادی

فضیلت مهاجران و انصار

الله متعال می‌فرماید: ﴿لِلۡفُقَرَآءِ ٱلۡمُهَٰجِرِینَ ٱلَّذِینَ أُخۡرِجُواْ مِن دِیَٰرِهِمۡ وَأَمۡوَٰلِهِمۡ یَبۡتَغُونَ فَضۡلٗا مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٗا …