۱- الله ( مى‌فرماید: [لقمان: ۶]
«از مردمان کسانى هستند که خریدار سخنان لهوند تا مردم را از راه الله گمراه سازند بى هیچ علمى، و آنرا به مسخره گیرند این گروه براى آنان عذابى مهین ( اهانت آمیز) است».
اصحاب کرام رضی الله عنهم که آگاه ترین مردمان این امت به مراد الله تعالى در کتابش بودند و در میان آنها وحى نازل می شد و نخستین کسانى از این امت بودند که مورد خطاب قرار گرفتند و تفسیر آن را بطور علمى و عملى از رسول الله ص مشاهده کردند و در عین حال از عربهاى فصیح و ناب بودند، تفسیر آیات فوق را چنین ارایه کرده اند:
عبد الله ابن عباس رضی الله عنهما که مشهور به ترجمان قرآن است مى‌فرماید:
«عبارت ﴿لقمان۶﴾ در آیت، موسیقى است».
از عبد الله بن مسعود ( در بارۀ آیت لقمان سوال شد، در جواب فرمود: «سوگند به الله( که غیر از او معبودى بر حق نیست، لهو الحدیث درآیت موسیقى است. و آنرا سه بار تکرار کرد».
همچنان از ابن عمر رضی الله عنهما و جابر( ﴿لقمان﴾ به معناى موسیقى روایت شده است.
و این تفسیر از عکرمه، سعید بن جبیر، مجاهد، مکحول و عمرو بن شعیب و على بن بدیمه و سایر مفسران رحمهم الله روایت شده که مراد از ﴿لقمان﴾ موسیقى است.
حسن بصرى: فرمود: این آیت در موسیقى وآلات آن نازل شده است.
واحدى:: فرمود: این تفسیر آیت دلالت به تحریم موسیقى دارد.
حافظ ابن کثیر: در تفسیر دو آیت فوق چنین می نگارد: الله ( حال مردمان خوشبخت و سعادتمند را که به قرآن راهیاب شدند و از شنیدن آن لذت برده و پند می‌گیرند چنین بیان می‌کند:
(الزمر:۲۳)
«الله بهترین حدیث را نازل کرده است کتابی است متشابه و مکرر، کسانی که از پرورگار شان خشیت دارند، پوست بدن شان از آن به لرزه می‌افتد سپس پوستهایشان و دلهایشان به یاد الله( نرم میشود».
سپس حال مردمان شقی و بدبخت را بیان می‌کند که از شنیدن قرآن و پند گرفتن از آن رو گردان اند و به موسیقی و آلات آن رو آورده اند.
چنانکه عبد الله بن مسعود ( در تفسیر فرموده خداوند( فرمود: «سوگند به الله( که مراد از لهو الحدیث درآیت، موسیقی است». به این ترتیب واضح میگردد که دوستان و اولیای الله( هنگام ترسیدن از الله ( پوستهای شان به لرزه در آمده و موی براندام شان راست میشود. سپس دلهای شان هنگام یاد آوردن رحمت و بهشت الله ( نرم میشود. نه اینکه عقلهای شان از بین رفته و بیهوشی بر آنان دست دهد. پس به این نتیجه میرسیم که در هنگام ذکر الله ( خود را به بیهوشی انداختن خاصیت اهل بدعت و الهام شیطان است.
۲- همچنان الله( در حالیکه شیطان را مخاطب قرار داده است می‌فرماید: الإسراء
«از آنان هر که را توانستی با آواز خود تحریک کن و با سواران و پیادگانت بر آنان بانگ در ده، و با آنان در اموال و فرزندان شریک شو و شیطان جز فریب به آنها وعده نمی‌دهد».
قرطبی می نگارد: صدای نی، صدای هنرمند ( آواز خوان) و صدای موسیقی در برنامه و محافل لهو، صدای شیطان است. زیرا صدای هر دعوت کننده به سوی نافرمانی الله ( صدای شیطان می‌باشد. و این آیت دلیل روشن بر تحریم موسیقی و آلات آن است. پس هر آنچه از آواز شیطان است و یا آنرا می پسندد اجتناب از آن واجب است.
۳- همچنان الله( می‌فرماید: الفرقان
«و بندگان رحمان کسانی اند که گواهی دروغ نمی‌دهند یعنی در مجالس باطل حضور نمی‌یابند و آن را مشاهده نمی‌کنند وچون بر امر لغوی بگذرند کریمانه می‌گذرند یعنی از شرکت در آن خود داری می‌کنند». و کلمه زور هر باطل و دروغ را در بر می‌گیرد.
ابن کثیر: در تفسیر این آیت می‌فرماید: کلمۀ الزور در این آیت، موسیقی است.
قرطبی: می‌فرماید: یعنی به موسیقی گوش نمی‌دهند.
طبری: می‌فرماید: و هنگامیکه از باطل گذشتند و آن را شنیدند و یا دیدند بزرگوارانه و بدون التفاتی می‌گذرند و آنرا نمی شنوند، مانند موسیقی وآلات آن.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین