وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
دلائل فقهی امام ابوحنیفه که بر مبنای آن‌ها، مسائل فقهی را استنباط و استخراج می‌نمود عبارتند از:
۱٫ قرآن کریم
۲٫ سنت پاک نبی
۳٫ اقوال صحابه
۴٫ اجماع
۵٫ قیاس
۶٫ استحسان
۷٫ عرف
نگارنده – ان شاء الله – تصمیم دارد تا در فرصتی مناسب، در ردّ افترائات وگمانه‌زنی‌های برخی که گمان می‌برند: امام اعظم قیاس را بر نصوص مقدم می‌داشته و عمل به احادیث صحیح را ترک می‌نموده است، کتابی را به رشته‌ی تحریر درآورد تا در آن ثابت کند که امام اعظم از این تهمت‌ها و افترائات و اراجیف و اکاذیب بسیار دور است (و تمام این سخنان و حرف و حدیث‌ها افترا و تهمتی بیش نیست.)
و سرانجام امام ابوحنیفه به سال ۱۵۰ ه . ق چشم از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت و چهره در نقاب خاک کشید؛ و مذهبشان در اقصی نقاط دنیا از جمله: عراق، شام، هند، مصر، ترکستان، برازیل و غیره انتشار یافت (روحش شاد و راهش پر رهرو باد.)