وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
۲۱۸- «عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رضی الله عنهما أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و سلم: تَلَا قَوْلَ اللهِ تَعَالَى فِی إِبْرَاهِیمَ علیه السلام: ﴿رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضۡلَلۡنَ کَثِیرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّهُۥ مِنِّی…﴾ [إبراهیم: ۳۶]. الْآیَهَ، وَقَالَ عِیسَى علیه السلام: ﴿إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُکَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّکَ أَنتَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ١١٨﴾ [المائده: ۱۱۸]. فَرَفَعَ یَدَیْهِ، وَقَالَ: اللهُمَّ أُمَّتِی… أُمَّتِی، وَبَکَى، فَقَالَ اللهُ جل جلاله: یَا جِبْرِیلُ اذْهَبْ إِلَى مُحَمَّدٍ – وَرَبُّکَ أَعْلَمُ – فَسَلْهُ: مَا یُبْکِیکَ؟» فَأَتَاهُ جِبْرِیلُ عَلَیْهِ الصَّلَاهُ وَالسَّلَامُ فَسَأَلَهُ، فَأَخْبَرَهُ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و سلم بِمَا قَالَ: – وَهُوَ أَعْلَمُ – فَقَالَ اللهُ تَعَالَى: یَا جِبْرِیلُ، اذْهَبْ إِلَى مُحَمَّدٍ، فَقُلْ: إِنَّا سَنُرْضِیکَ فِی أُمَّتِکَ وَلَا نَسُوءُکَ».
- «از عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما روایت شده است که پیامبرصلی الله علیه و سلم این آیه را که قرآن از زبان حضرت ابراهیم علیه السلام بیان می‌کند، تلاوت فرمودند: ﴿رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضۡلَلۡنَ کَثِیرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّهُۥ مِنِّی…﴾ [ابراهیم: ۳۶].«خدایا! این بت‌ها بسیاری از مردم را گمراه ساخته‌اند، پس هرکس از من پیروی کند، او از من است…» و نیز این آیه را که قرآن از زبان حضرت عیسی علیه السلام بیان می‌کند، تلاوت فرمودند: ﴿إِن تُعَذِّبۡهُمۡ فَإِنَّهُمۡ عِبَادُکَۖ وَإِن تَغۡفِرۡ لَهُمۡ فَإِنَّکَ أَنتَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ ١١٨﴾ [المائده: ۱۱۸].«اگر آنان را عذاب کنی بندگان تو هستند و اگر از ایشان گذشت کنی، تو خود دانا و توانایی، چرا که تو چیره و کار به جایی و باحکمتی» و سپس دستانش را بالا بردند و فرمودند: خدایا! امتم … امتم و [سپس] گریه کردند. خداوند متعال در حالی که بهتر از هرکس به احوال بنده‌اش آگاه‌تر است، به جبرئیل علیه السلام فرمودند: ای جبرئیل! نزد محمد برو و از او بپرس چه چیزی تو را به گریه واداشته است؟ جبرئیل نزد پیامبر آمد و از او [علت گریه‌اش را] پرسید، پیامبر صلی الله علیه و سلم علت را به او خبر داد، جبرئیل سخنان پیامبر صلی الله علیه و سلم را برای خداوند -که از هرکس به حال بنده‌اش آگاه‌تر است- بیان کرد، خداوند متعال فرمود: ای جبرئیل! نزد محمد برو و بگو: من [با عفو و بخشش امتت] تو را در مورد آن‌ها راضی خواهم کرد و تو را [نسبت به احوال آن‌ها] نگران نخواهم کرد»([۱]).
[۱]– این حدیث موافق این قول خداوند خطاب به پیامبر صلی الله علیه و سلم است که فرمود: ﴿وَلَسَوۡفَ یُعۡطِیکَ رَبُّکَ فَتَرۡضَىٰٓ ۵﴾ [الضحی: ۵] «و پروردگارت به تو (آنچه را که بخواهی) عطا خواهد کرد و تو خشنود خواهی شد».