عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رضی الله عنهما قَالَ: کُنَّا إِذَا صَعِدْنَا کَبَّرْنَا، وَإِذَا نَزَلْنَا سَبَّحْنَا.[۱]
جابر بن عبدالله رضی الله عنهما میگوید: هرگاه از سربالایی بالا میرفتیم «الله اکبر» میگفتیم و چون از سرازیری پایین میرفتیم «سبحان الله» میگفتیم.
عَنْ ابْنَ عُمَرَ رضی الله عنهما قَالَ: وَکَانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلموَجُیُوشُهُ إِذَا عَلَوْا الثَّنَایَا کَبَّرُوا، وَإِذَا هَبَطُوا سَبَّحُوا.[۲]
ابن عمر رضی الله عنهما میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلمو سپاهیانش هنگام بالا رفتن از سربالایی «الله اکبر» میگفتند و هنگامیکه از سرازیری پایین میرفتند «سبحان الله» میگفتند.
[۱]– بخاری حدیث شماره ۲۹۹۳
[۲]– صحیح؛ ابوداود حدیث شماره ۲۵۹۹