درس های منهجی (۱۱)

ترک نوافل و سنت ها :

از شیخ الإسلام ابنُ_تیمیَّه رحمه الله-، در مورد شخصی که بر سنت های رواتب مواظبت ندارد. (و همیشه آنها را ترک میکند) پرسیده شد.

وی گفتند: هر کس بر نخواندن آنها عادت کند، عمل وی بر ضعف و نقصِ دینش دلالت دارد، و طبق مذهب احمد بن حنبل و شافعی و برخی دیگر از علماء گواهی شهادت چنین فردی پذیرفته نمی شود..

سخن حافظ ابن حجر -رحمه الله- در این موضوع:
همانا سخت گرفتن در انجام یک عبادت منجر به؛ «سستی» و سپس «بیزاری و ترک اصل» آن عبادت می شود. (عاقبت تشدد، دین ستیزی خواهد بود)
و اکتفاء نمودن به فرائض و ترک عبادتِ نافله منجر به؛ «کسالت و تن پروری»، و «از بین رفتن میل و نشاط» به عبادت می شود، و میانه روی بهترین کارهاست.

۱⃣ فِیمَنْ لَا یُوَاظِبُ عَلَى السُّنَنِ الرَّوَاتِبِ؟
الْجَوَابُ: مَنْ أَصَرَّ عَلَى تَرْکِهَا، دَلَّ ذَلِکَ عَلَى قِلَّهِ دِینِهِ، وَرُدَّتْ شَهَادَتُهُ فِی مَذْهَبِ أَحْمَدَ، وَالشَّافِعِیِّ، وَغَیْرِهِمَا..

(الفتاوى الکبرى: ج ۲ ص۲۵۹)

۲⃣ أَنَّ الْأَخْذَ بِالتَّشْدِیدِ فِی الْعِبَادَهِ یُفْضِی إِلَى الْمَلَلِ الْقَاطِعِ لِأَصْلِهَا وَمُلَازَمَهَ الِاقْتِصَارِ عَلَى الْفَرَائِضِ مَثَلًا وَتَرْکَ التَّنَفُّلِ یُفْضِی إِلَى إِیثَارِ الْبَطَالَهِ وَعَدَمِ النَّشَاطِ إِلَى الْعِبَادَهِ وَخَیْرُ الْأُمُورِ الْوَسَطُ.

(فتح الباری: ج ۹ ص ۱۳۴)