وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
امام احمد در مسند، و اهل سنن چهارگانه، از انس بن مالک رضی الله عنه روایت کرده‌اند که: پیامبر صلى الله علیه و سلم شنید که مردی در دعایش چنین می‌گوید:
«اَللَّهُمَّ إِنِّی أّسْأّلَکَ بِأّنَّ لَکَ الْحَمْدَ، لاَ إِلهَ إِلاَّ أّنْتَ وَحْدک لاشَرِیکَ لَکَ، المَنّانُ بَدِیعُ السَّمواتِ وَالأَرْضِ، ذُوالْجَلالِ وَالإِکْرامِ».
«پروردگارا! من فقط از تو می‌طلبم، چرا که حمد فقط از آن توست،
هیچ معبود به حقی جز تو که بسیار بخشنده‌ای وجود ندارد.
تو شریکی نداری، ای به وجودآورنده‌ی آسمان‌ها و زمین! ای صاحب عظمت و بزرگی».
آن گاه پیامبر صلى الله علیه و سلم فرمود:
«بی‌شک از خداوند با اسم اعظمش طلب نمودی، نامی که هر گاه با آن فراخوانده شود، اجابت می‌نماید،
و هر گاه با آن نام، از او درخواست گردد عنایت می‌نماید».
ابو داود و نسایٔی در پایان حدیث این را افزوده‌اند:
«یا حیّ یا قیّوم: ای زنده‌ی پایدار و ای بر پا دارنده».