باید دانست که توحید چهار درجه دارد:
اینکه واجب الوجود،فقط ذات الهی است و هیچ موجود دیگری واجب الوجود نیست (واجب الوجود).
آفریننده ی عرش و آسمان ها و زمین و کلیه ی جواهر ، فقط خداوند متعال است . (خالقیت ).
کتاب های اسمانی در مورد این دو درجه ی توحید ،چندان بحث نکرده اند و مشرکان عرب و یهود و نصارا نیز در این باره اختلافی نداشتند ،بلکه قرآن مجید، تصریح می کند که نزدآنان ،این دو عقیده از مسلمات بودند.
هر آنچه در آسمان ها و زمین است تدبیر و فرمانروایی آن ،فقط به دست “الله” است . (ربوبیت )
اینکه به جز “الله” هیچ کس شایسته و مستحق عبادت نیست . (الوهیت)
این دو درجه با یکدیگر لازم و ملزومند .
قرآن مجید در خصوص همین دو درجه ی توحید،بحث کرده و به شبهات و ایرادات کفار ،قاطعانه پاسخ می گوید و آنها را رد می کند.
(حجه الله البالغه /ج ۱).