وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بانوی مسلمانی هستم همراه با همسر و سه فرزندم در دانمارک زندگی می کنیم. یک بار بر اثر شدت خشم و ناراحتی به ذات پاک الله تعالی ناسزا گفتم. از آن هنگام به بعد همسرم با من صحبت نمی کند و معتقد است من مرتد شده ام و نکاحم با او فسخ شده، ذبیحه ام برایش حرام است، از او ارث نمی برم، اقامه ی نماز جنازه بر من روا نیست، و حق غسل، تکفین و تدفین ندارم بلکه جسدم در بیابان انداخته شود تا سگها آن را تکه پاره کنند. اموالم متعلق به مسلمین است، در حالی که از این کارم سخت پشیمان هستم و بار اول است که مرتکب چنین اشتباهی می شوم، در مجموع انسانی فهمیده و اهل علم هستم، می دانم که مرتکب اشتباه بزرگی شده ام، – همسرم از من خواسته تا مسئله ی خود را با شما در میان بگذارم- ، آیا برای من راه بازگشت و توبه ای وجود دارد، آیا می توانم دوباره با همسرم زندگی را آغاز کنم؟ لطفاً مرا راهنمائی کنید.
بدون هیج تردیدی ناسزا گفتن به ذات پاک الله تعالی به اجماع علمای مسلمین، ارتداد و خروج از دین است و اگر گوینده ی این الفاظ توبه نکند باید کشته شود، به دلیل گفته ی پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلّم که فرموده اند:« لَا یَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ الثَّیِّبُ الزَّانِی وَالنَّفْسُ بِالنَّفْسِ وَالتَّارِکُ لِدِینِهِ الْمُفَارِقُ لِلْجَمَاعَهِ»[۱]
(ریختن خون هیچ مسلمانی جایز نیست؛ مگر بخاطر یکی از این سه مورد: فردی که ازدواج کرده باشد و بعد ازآن مرتکب زنا شود، اگر انسان دیگری را بکشد، از روی قصاص کشته شود و شخصی که دین و آیین خویش را ترک دهد و جماعت مسلمانان را رها کند) .
شما اگر واقعاً توبه کرده و از گفته ی خود پشیمان شده اید و تصمیم دارید که مرتکب چنین اشتباهاتی نشوید توبه ی شما صحیح است و همسرت می تواند همچون گذشته با شما ارتباط داشته باشد و تمام پیوندهای گذشته بین تو و همسرت هم چون گذشته برقرار است، ( بدون اینکه نیازی به تجدید نکاح باشد) زیرا صحابه، مرتدین را پس از بازگشت به اسلام بر همان نکاح قبلی می گذاشتند و بین آنان و همسرانشان تفریق و سپس تجدید نکاح نمی نمودند، عملکرد صحابه برای ما بهترین الگو است.
و بالله التوفیق. و صلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه و سلم.
فتاوای انجمن دایم پژوهشهای علمی و افتا (۲/۲).