قال رسول الله صلى الله وسلم یقول: « إن الرقی والتمائم والتوله شرک» أخرجه أبو داود و ابن ماجه وابن حبان وأحمد وصححه الألبانی
(همانا دم زدن، تعویذ و توله شرک هستند).
شرح مفردات:
فرق رقیه و تمیمه
الرُّقَى : جَمْع رُقْیَه ، وَالرُّقْیَه :
رقیه معناها عند أهل العلم: إن الرقى التی تکون بألفاظ لا یعرف معناها أو بأسماء الشیاطین ما یُقرَأُ على المریض لطلب الشفاء مِنْ کُلّ عَارِض ، وهی بمعنى التَّعْوِیذ و هو العوذ
تعویذ در زبان عربی همان تعویذ در زبان ما نیست فقط به معنی پناه دادن است.
ترجمه: رُقىٰ جمع رُقیه.
معنی رقیه نزد اهل علم: به دم زدن ودعاهای خواندنی اطلاق میشود که در زمان جاهلیت از کلمات مبهم واسماء شیاطین استفاده میکردند وبر مریض می خواندند برای طلب شفا از هر مریضی وآن به معنی پناه دادن است و(تعویذ) همان عوذ است.(مانند اعوذ بالله من الشیطان الرجیم که از خدا پناه می خواهیم)
التِّوَلَهَ : نوعٌ من السحر ، کانت المرأه تجلب به محبه زوجها . ویسمى عند العامه الصرف والعطف . وإنما کان ذلک من الشرک ، لأنهم أرادوا دفع المضار وجلب المنافع من عند غیر الله ، ولا فی ذلک ما کان بأسماء الله وکلامه .
نوعی از سحر است، زن بوسیله آن محبت شوهرش را جلب میکرد ونزد عربها صرف وعطف نامیده می شود که نوعی از شرک بود بدلیل اینکه برای جلب منفعت ودفع مضرت از غیر الله کمک می خواستند در آن اسماء الله وکلامش وجود نداشت
(آن است که زن آن را بر گردنش قرار می دهد و به وسیله ی آن خودش را نزد شوهرش می آراید تا محبوب آن بگردد و نوعی از سحر است) . این تعریف ، تفسیر ابن مسعود از توله استپس توله را چی ترجمه می کنید.
التمائم : جمع تمیمه ، وهی : التعویذه التی تعلَّق بالعنق أو العضد، التمائم تجمع صوراً شتى وأشکالاً کثیره ویدخل فیها کل ما یعلَّق ، وکانت العرب تعلِّق على الصبی خرزات أو حلقه مستدیره من حدید أو ذهب ونحوه ؛ لدفع العین والحسد وأثر الشیاطین بزعمهم.
تمائم جمع تمیمه است، وآن نوع پناه دادنی است که بر گردن یا بازو آویزان می کنند،تمیمه انواع واقسام مختلفی دارد وهرچیزی که آویزان کردنی است در آن داخل میشود ودر زمان جاهلیت مهره(معمولا سبز رنگ)حلقه های گرد از آهن یا طلا بر گردن یا دست بچه ها می بستند بگمانشان برای دفع نظر و حسد واثر شیاطین. (تمیمه در اصل یعنی به اتمام رساندن نیت).