واﺳﻄﻪﻫﺎ، ﺧﻮد دﻧﺒﺎل وﺳﯿﻠﻪ هستند

وسیله در قران

( یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ )المائده (۳۵).

ﻋﺒﺎر ت اﺳﺖ از: اﯾﻤﺎ ن و اﻋﻤﺎ ل ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ؛ ﻧﻪ واﺳﻄﻪ ﻗﺮار دادن و ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮد ن ﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰ ی در ﻃﺮﯾﻖ ﻗﺮب الی الله ﺗﻘﻮا اﯾﻤﺎ ن و اﻋﻤﺎ ل ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ـوﺳﯿﻠﻪا ی ﮐﻪ در آﯾﻪ ذﮐﺮ ﺷﺪه، ﺗﻨﻬﺎ راه رﺳﺘﮕﺎر ی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در اﺧﺘﯿﺎر اﻧﺴﺎ ن و ﺣّﺘﯽ در دﺳﺘﺮ س او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ آن ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﯾﮏ ﮔﺮداﻧﺪ.

ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮّﺟﻪ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ در اﯾﻦ آﯾﻪ وﺟﻮد دارد، اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐ ﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: »وﺳﯿﻠﻪ را ﺑﺠﻮﯾﯿﺪ!«؛ ﻧﻪ آ ن ﮐﻪ »وﺳﯿﻠ ﻪ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ!!«؛ زﯾﺮا وﺳﯿﻠﻪ ﺗﻘّﺮ ب ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻧ ﯽ ﻧﯿﺴﺖ، آ ن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺼّﻮر ﮐﺮد ه اﻧﺪ! اﮔﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽ ﻪ اﻧﺴﺎ ن ﻣﻮﺟﻮدی را ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﯾﮏ ﮔﺮداﻧﺪ، آ ن ﻣﻮﺟﻮد ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا ﺷﺪ ه اﺳﺖ. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎ ن ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻮﺟﻮد ی ﺟﺰ ﺧﺪا ی ـ ﺳﺒﺤﺎ ن ـ را ﮐﻪ در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺸﺮ ق و ﻣﻐﺮب از آِن او ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮ ﻫﻤ ﻪ ﭼﯿﺰ اﺣﺎﻃﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و…ﻧﺨﻮاﻫﺪﯾﺎﻓﺖ.

ﻏﺎﻟﺒًﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺧﺪا ﻣﺘﻮّﺳﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و آ ن ﮐ ﺲ را وﺳﯿﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮد و ﺧﺪا ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻨﺪ، ﺧﯿﺎ ل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﺮ ف اﯾﻨﮑﻪ او در ﭘﯿﺸﮕﺎ ه ﺧﺪا، ﺑﻨﺪ ها ی ﻣﻘّﺮ ب و آﺑﺮوﻣﻨﺪ اﺳﺖ، ﭘﺲ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ او ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا، ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﺎﺿﺮ و ﻧﺎﻇﺮ و آﮔﺎ ه ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اﻣﻮر ﻏﯿﺒﯽ و آﺷﮑﺎر ﺑﺎﺷﺪ، وﻗﺘﯽ ﺧﻮاﻧﺪ ه ﺷﻮد، ﺟﻮاِب ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺧﻮد را ﺑﺪﻫﺪ، و ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ: ﭘﺲ دﺳﺖ ﺑﻪ داﻣﻦ ﺷﺪن او ﻣﺒﺎح اﺳﺖ و ﻫﯿ ﭻ اﯾﺮاد ی ﻧﺪارد! و ﺣﺎل آ ن ﮐﻪ آ ن ﻣﻮﺟﻮد، ﻫﺮﮔﺰ ﺻﺪا ی ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺧﻮد را ﻧﻤﯽﺷﻨﻮد ﺗﺎ ﮐﺎر ی را ﺑﺮاﯾﺶ اﻧﺠﺎ می دﻫﺪ.

در اﯾﻦ آﯾﻪ، ﻫﻤﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎ ن ـ از ﺷﺨﺺ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ  ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ اّوﻟﯿﻦ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻮد ه ﺗﺎ ﺗﻤﺎم
اوﻟﯿﺎء و ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺻﺎﻟﺢ و ﺑﺮﮔﺰﯾﺪ ه ﺧﺪا ـ را ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ وﺳﯿﻠﻪ ـ ﺑﻪ زﻋﻢ ﻣﺘﻮّﺳﻠﯿﻦ ﺑﻪ اﺷﺨﺎص ـ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺎّص ﺧﺪا و اﻓﺮاد ﻣّﺘﻘﯽ و ﭘﺮﻫﯿﺰﮔﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ، آﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ـ ﻃﺒﻖ آﯾﻪ ـ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل واﺳﻄﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛

 ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮا ی ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا وﺳﯿﻠﻪا ی را ﺑﺠﻮﯾﻨﺪ! ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، وﺳﯿﻠﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد اﯾﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭼﺮا ﮐﻪ آﻧﺎ ن ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ وﺳﯿﻠﻪ را ﺑﺠﻮﯾﻨﺪ.