حقیقت پیامبران و رسولان
پیامبران و رسولان، بشر و مخلوق هستند و به آنان وحی میشود و هیچیک از ویژگیهای ربوبیّت و الوهیّت را ندارند.
آنان دارای صفات بشری؛ همچون بیماری، خواب، مرگ، نیاز به غذا و نوشیدنی و … هستند.
الله تعالی این افراد را متّصف به برترین درجۀ بندگی نموده و در سیاق توصیف و تحسین آنان، دربارۀ نوح میفرماید:
﴿إِنَّهُۥ کَانَ عَبۡدٗا شَکُورٗا﴾ [الإسراء: ۳]
«به راستی او [نوح] بندهای شکرگزار بود.»
در مورد سیّدنا محمّد ج میفرماید:
﴿تَبَارَکَ ٱلَّذِی نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِیَکُونَ لِلۡعَٰلَمِینَ نَذِیرًا﴾ [الفرقان: ۱]
«پُربرکت و بزرگوار است ذاتی که فرقان [قرآن] را بر بندهاش نازل کرد تا بیمدهندۀ جهانیان باشد.»
در توصیف ابراهیم، اسحاق و یعقوب میفرماید:
﴿وَٱذۡکُرۡ عِبَٰدَنَآ إِبۡرَٰهِیمَ وَإِسۡحَٰقَ وَیَعۡقُوبَ أُوْلِی ٱلۡأَیۡدِی وَٱلۡأَبۡصَٰرِ۴۵ إِنَّآ أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَهٖ ذِکۡرَى ٱلدَّارِ۴۶ وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَیۡنَ ٱلۡأَخۡیَارِ﴾ [ص: ۴۵-۴۷]
«و [ای پیامبر!] به یاد آور بندگان ما؛ ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستهای [توانمند] و چشمهای [بینا]. ما آنان را با خصلت ویژهای که آن یاد سرای آخرت بود، خالص گرداندیم و یقیناً آنان در نزد ما از برگزیدگان نیکان بودند.»
دربارۀ عیسی بن مریم چنین فرموده است:
﴿إِنۡ هُوَ إِلَّا عَبۡدٌ أَنۡعَمۡنَا عَلَیۡهِ وَجَعَلۡنَٰهُ مَثَلٗا لِّبَنِیٓ إِسۡرَٰٓءِیلَ﴾ [الزّخرف: ۵۹]
«او [عیسی] فقط بندهای بود که ما بر وی نعمت بخشیدیم و او را [مایۀ] عبرت برای بنیاسرائیل گرداندیم.»[۱]
رسالت، انتخاب و تعیینی از جانب الله متعال است که با کسب و تلاش به دست نمیآید.
رسولان بهترین انسانها و افراد برگزیدۀ بشر هستند.
[۱]– نک: رسائل فی العقیده الإسلامیّه، صص ۲۵- ۲۶٫