وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بشارتهای پیامبران به بعثت سیّدنا محمّد
پیامبری بزرگ همچون محمّد صلی الله علیه وسلم با عمومیّت بعثت و جاودانگی دین و شریعت خویش، سزاوار است که الله متعال رسولان و پیامبرانش را از بعثت ایشان باخبر سازد و برخی از صفات و نشانههای این پیامبر را برایشان بیان نماید و از آنان عهد و پیمان گیرد که به اقوام و پیروانشان مژدۀ ظهور پیامبرr را بدهند و آنان را به پذیرش دعوت و فرمانبرداری شایستۀ ایشان توصیه و سفارش نمایند.[۱]
بدون تردید این موضوع محقّق شد، چنانکه الله میفرماید:
﴿وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّینَ لَمَا آتَیْتُکُم مِّن کِتَابٍ وَحِکْمَهٍ ثُمَّ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِکُمْ إِصْرِی ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَکُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ﴾ [آلعمران: ۸۱]
«و [به یاد آورید] هنگامی را که الله، از پیامبران پیمان گرفت که هر گاه به شما کتاب و حکمت دادم، سپس پیامبری به سویتان آمد که آنچه را با شماست تصدیق می‌کند، باید به او ایمان بیاورید و وی را یاری کنید، [آنگاه] فرمود: آیا اقرار کردید و بر این امر پیمانم را پذیرفتید؟ گفتند: اقرار کردیم. [الله تعالی] فرمود: پس گواه باشید و من [نیز] با شما از گواهانم».
ابن کثیر در تفسیر آیۀ فوق میآورد: «علّی بن أبیطالب و پسرعمویش؛ ابن عبّاس چنین گفتهاند: الله تعالی هر پیامبری را که مبعوث نمود، از وی عهد گرفت که اگر الله متعال محمّد صلی الله علیه وسلم را مبعوث کرد و آن پیامبر زنده بود، حتماً باید به محمّد ایمان آورد و ایشان را کمک نماید».[۲]
علاوه بر این، بزرگترین بشارت به نبوّت محمّد صلی الله علیه وسلم توسّط دو پیامبر أولوالعزم؛ یعنی موسی و عیسی صورت گرفت، که در دو مبحث پیشرو، مطالبی در این زمینه بیان خواهد شد.
[۱]– محمّد رسول الله وخاتم النّبیّین، محمّد خضر حسین، صص ۵۴- ۵۵٫
[۲]– تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۵۷٫