حضرات طلحه و زبیر رضی الله عنهما هم در این جنگ شهید شدند؛ «إِنَّا لِلّٰهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رٰجِعُونَ».
حضرت طلحه رضی الله عنه در میدان جنگ شهید شد، اما حضرت زبیر رضی الله عنه
از جنگ کناره گرفت و هنگامِ برگشت ابن جرموز در راه او را شهید کرده و به امید انعام نزدحضرت علی رضی الله عنه آمد و گفت: ای أمیرالمؤمنین ! مژده باد که دشمنت را کشتم.
حضرت علی رضی الله عنه پرسید: چه کسی را؟
گفت: #زبیر را.
حضرت علی رضی الله عنه فرمود: من تو را به #جهنم مژده میدهم.
ابن جرموز گفت: انعام عجیبی دادی!
حضرت علی رضی الله عنه فرمود: من چه کنم؛ رسول خدا صلى الله علیه وسلم به من فرموده است:
«یَا عَلِیُّ! بَشِّرْ قَاتِلَ ابْنِ صَفِیَّهَ بِالنَّارِ»؛
ای علی! قاتل پسر صفیه را به دوزخ بشارت بده.
و حضرت زبیر بن عوام رضی الله عنه مشهور به ابن صفیه، عمهی پیامبر صلى الله علیه وسلم بود.
ابن جرموز با شنیدن این بشارت خودکشی کرد. حضرت علی رضی الله عنه با دیدن این صحنهبا آواز بلند تکبیر گفت و فرمود: ببینید آن چه رسول خدا صلى الله علیه وسلم گفته بود
چه طور راست در آمد
اسنادی در کتب برادران شیعه است که نشان دهنده روابط صمیمی میان انها است
و همچنین روایتی از حضرت علی در کتب شیعه وجود دارد که کسانی که با او جنگیدند را نه کافر نه فاسق میداند
در کتاب وسائل الشیعه ج۱۵ «باب حکم قتال البغاه»
(عبدالله بن جعفر الحمیری از هارون بن مسلم از مسعده بن زیاد از جعفر و او از پدر ش روایت می کند
که فرمودند: علی علیه السلام هرگز کسانی را که با او جنگ کردند نه کافر دانست
ونه فاسق ونه مشرک بلکه می گفتند اینها برادران ما هستند که بر ما ستم کردند)
و این روایت همه اسنادش صحیح می باشد
همچنین روایت اینکه حضرت علی قاتل حضرت زبیر را به جهنم بشارت داده در کتب شیعه نیز موجوده
بشِّرْ قاتِلَ ابْنِ صَفْیهِ بِالنّار
گرد آوری از: پیام امام علی(ع)، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، جلد۲، ص ۲۵۴٫