وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
انسان زمانی می تواند حضور قلب و توجه به پروردگارش،را در نماز تقویت کند که بر خواهش های نفسانی اش،چیره باشد.در غیر این صورت ،قلبی که شهوت شکست بخورد و در اسارت هوس گرفتار باشد و شیطان در آن جای گیرد،چگونه وسوسه و پریشانی رهایی می یابد؟
۱_قلبی که از ایمان و تمام خوبی ها خالی است.
این قلب در واقع تاریک است.
شیطان با وسوسه کردن ،در آن سکوت دارد،آن جا را خانه ی خود قرار می دهد،ماندن در آن جا احساس آرامش می کند،مطابق خواسته ی خود ،در آن جا امر و نهی می کند و با قدرت ،در آن جا جای می گیرد.
چراغ ایمان در آن روشن می باشد ،
اما این قلب هم در معرض حمله ی تاریکی شهوت و تندباد هوس قرا می گیردد و شیطان به چنین قلبی رفت و آمد می کند،این گونه قلب ها میتوانند جولانگاه و فرمانبر شیاطین باشند.
جنگ میان شیاطین و صاحب چنین قلبهایی ،حالت نوسان دارد و احوال این انسانها،با توجه به کمی و زیادی نیروی ایمان،متفاوت است.
برخی بر دشمن چیره می شوند و برخی از او شکست می خورند.
اما این قلب هم در معرض حمله ی تاریکی شهوت و تندباد هوس قرا می گیردد و شیطان به چنین قلبی رفت و آمد می کند،این گونه قلب ها میتوانند جولانگاه و فرمانبر شیاطین باشند.
جنگ میان شیاطین و صاحب چنین قلبهایی ،حالت نوسان دارد و احوال این انسانها،با توجه به کمی و زیادی نیروی ایمان،متفاوت است.
برخی بر دشمن چیره می شوند و برخی از او شکست می خورند.