وقتی انسان به نماز می ایستد،شیطان به حسد می ورزد ،زیرا بنده در حالت نماز در بهترین جایگاه قرار می گیرد ،بیش از هر زمان دیگر،به خدای خویش نزدیک می شود ،و این بیش از هر زمان دیگر،خشم شیطان را برمی انگیزد و برایش سخت است.
پس ،شیطان با تمام وجود،تلاش می کند تا او را از قرار گرفتن در این جایگاه ،باز دارد ،همواره به او چراغ سبز نشان می دهد،آرزوهای دور و دراز را در قلب و ذهن او تداعی می کند و با فراهم ساختن موجبات فراموشی با لشکر سوار و پیاده ی خود،به وی حمله می کند،تا این که ارزش نماز را در دید اومی کاهد و انسان در ادای نماز کوتاهی می کند.