چهارم) صحابی دربارهی چیزی سخن میگوید و آن را بعنوان سنت معرفی مینماید. مانند این گفتهی ابن مسعود: «من السنه أن یخفی التشهد».[۱] یعنی: اخفای تشهد (در نماز) سنت است.
اما اگر تابعی بدان خبر دهد، برخی گفتهاند مرفوع است و برخی گفتهاند موقوف. مانند این گفتهی عبید الله بن عبد الله بن عتبه بن مسعود: «السنه أن یخطب الإمام فی العیدین خطبتین یفصل بینهما بجلوس».[۲]
یعنی:سنت آنست که امام در نماز عید (فطر و قربان) دو خطبه میخواند که با نشستن، دو خطبه را از هم جدا میکند.
[۱]– ابو داود (۹۸۶) کتاب نماز، باب إخفاء تشهد. وترمذی (۲۹۱) کتاب نماز، ۱۰۱- باب آنچه که دربارهی اخفای تشهد آمده است، و میگوید: حسن غریب. و ألبانی آن را صحیح دانسته است.
[۲]– شافعی آن را در مسند خود روایت کرده (۱/۷۷) و نیز در «الأم» (۱/۲۷۲) کتاب العیدین، باب فاصله بین دو خطبه.