وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
رسول الله ( صلی الله علیه و سلم ) می فرماید : (( إذا مَرَضَ العَبدُ أو سافَرَ کُتِبَ لَهُ مِثلُ ما کانَ یَعمَلُ مُقیماً صَحیحاً )) ((زمانی که بنده ای مریض می شود و یا مسافرت می کند ثواب عملی را که در موقع مقیم بودن در سلامت و صحت انجام می داده برایش نوشته می شود.)) بخاری ، کتاب الجهاد.
و همچنین فرموده اند : (( ما مِن امرِیءٍ تَکُونُ لَهُ صَلاهٍ بِلَیلٍ فَیَغلِبُهُ عَلَیها نَومٌ إلا کُتِبَ لَهُ أجرَ صَلاتُهُ وَکانَ نَومُهُ عَلَیهِ صَدَقَه)) (( هیچ بنده ای نیست که اهل نماز شب است و خواب بر او غلبه می کند مگر اینکه اجر آن نماز برایش نوشته می شود و خوابش برای او صدقه محسوب میشود.)) ابو داوود ، کتاب الصلاه
و رسول الله ( صلی الله علیه و سلم ) فرموده اند : (( مَن تَوضَأ فَأحسَنَ الوضوءِ ثُمَّ خَرَجَ إلی المسجدِ فَوَجَدَ النّاسَ قَد صَلَّوا أعطاهُ اللهَ مِثلَ أجرَ مَن صَلّی و حَضَرَ لا یَنقُصُ ذالِکَ مِن أجرُهُ شَیئاً )) (( هر کس وضویی نیگو بگیرد , سپس رهسپار مسجد گردد , آنگاه مردم نماز را به پایان رسانده باشند خداوند اجر کسی را که در نماز حاضر بوده و آن را بجای آورده به او عطا می کند و از آن چیزی نمی کاهد.)) ابوداوود ، کتاب الصلاه.
و رسول الله ( صلی الله علیه و سلم ) فرموده اند : (( مَن سألَ اللهُ الشَّهادهً بِصِدقٍ بَلَّغَهُ اللهُ مَنازِلَ الشَّهداءِ و إن مات علی فِراشُه )) (( هرکس از خداوند با صدق نیت طلب شهادت کند خداوند جایگاه او را به جایگاه شهدا می رساند هر چند که بربستر خود فوت کرده باشد.)) مسلم ، کتاب الاماره.
و این دلالت بر بخشش و احسان الله سبحانه و تعالی بربندگانش می کند , و رسول الله صلی الله علیه وسلم در جنگ تبوک خطاب به صحابه فرمودند : (( لَقَد تَرَکتُم بِا المدینهِ اَقواماً ما سِرتُم مَسیراً وَ لا أنفَقتُم مِن نَفَقَهٍ , وَ لا قَطَعتُم مِن وادٍ إلا وَ هُم مَعَکُم فیهِ , قالوا: یا رسول الله صلی الله علیه وسلم کَیفَ یَکونُونَ مَعَنا وَ هُم بِالمَدینَه؟ فَقالَ ((حَبَسهُمُ العُذر)))) (( شما در مدینه مردمانی را به جای گذاشتید , مسیری را طی نمی کنید و صدقه ای نمی دهید و وادیی را پشت سر نمی نهید مگر اینکه با شمایند ( با ثواب با شما شریکند ) گفتند : یا رسول الله صلی الله علیه وسلم آنها چگونه با مایند در حالی که در مدینه مانده اند؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: عذر آنها را نگه داشته.( عذری داشته اند که در مدینه مانده اند.) بخاری ، کتاب الجهاد.