علمای الازهر نسبت به پخش سریال مختارنامه اعتراض کردند.
مولوی عبدالغفار شیخجامی امام جمعه خیرآباد – از توابع شهرستان تایباد در استان خراسان رضوی- در بخشی از سخنان خود در مراسم نماز جمعه این روستا نیز نسبت به توهین به مقدسات اهل سنت و هم چنین شخصیت حضرت عبدالله بن زبیر در فیلم مختارنامه اعتراض کردند. ایشان در بخشی از بیانات خود افزودند:
«متاسفانه این روزها رسانه ملی که از مال همه ملت اداره می شود با پخش سریال “مختارنامه” این صحابی بزرگوار رسول اکرم را شخصی عیاش و جاه طلب معرفی میکند و در مصاحبههایی که از صدا و سیما پخش میشود پیوسته به این صحابی رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم توهین میشود. تقاضای ما از صدا و سیما این است که با پخش چنین برنامههایی قلب جامعه اهل سنت، که بخش بزرگی از ایران هستند و دومین اکثریت مذهبی ایران اسلامی را تشکیل میدهندـ را جریحه دار نکند و مسئولین باید مانع پخش چنین توهین هایی بشوند. چرا که اینها نه به نفع شیعه است و نه به نفع اهل سنت.»
ماجرای مختارنامه و توهین به مقدسات زمانی عجیب می شود که اعتراض دسته جمعی مراجع بزرگ قم و از جمله آیت الله العظمی وحید حراسانی به پخش چهره ی حضرت عباس رضی الله عنه بالا می گیرد.
آیت الله العظمی وحید خراسانی در اعتراض به پخش چهره حضرت عباس در این فیلم می گویند:
« آنچه من شنیده ام که خدا نکند که چنین باشد، غلطی است که می خواهند انجام بدهند که اگر این غلط را انجام دادند، من وظیفه ام این است که به آنها گوشزد کنم، اگر سعادتمند باشند در دنیا بیچاره خواهند شد و اگر اهل شقاوت باشند در دنیا آسیبی به آنها نخواهد رسید ولی آن وقتی که دست بریده حضرت عباس وارد محشر بشود، کمر همه آنها را خواهد شکست که برای ابد از رحمت خدا محروم باشند.»
این مرجع تقلید با بیان اینکه «شنیده ام می خواهند – لا اله الا الله-، می خواهند قمر بنی هاشم را به نقش هنرپیشه ها درآورند؛» تأکید کردند: «کسی که حجت خدا مقابل قبر او می ایستد و می گوید “سلام خدا، سلام تمام انبیاء، سلام تمام اوصیاء و سلام تمام شهداء بر تو یابن امیرالمؤمنین؛ کسی که هر صبح و شب، خدا و ۱۲۴هزار پیغمبر به او سلام می کنند، این را می خواهند به نقش هنرپیشه ها درآورند.» وی افزود: «خدا نکند چنین غلطی بکنند؛ آن وقت هر چه پیش آید و هر چه ما بگوییم معذوریم.» آیت الله وحید خراسانی تأکید کرد: «اگر چنین غلطی بکنند بدانند که تاسوعای امسال، غیر از تاسوعاهای هر سال است. در اثر این صحبت غلط، باید جوان های غیرتمند فانی در قمر بنی هاشم، روز تاسوعای امسال، محشری برپا کنند در عزای قمر بنی هاشم تا بگویند ای دستبریده کربلا..! ای فرق سر پاشیده از عمود در راه خدا..! تو، تو بالاتر از اینی.»
طبق نظر خود علمای شیعه، حضرت عباس نه جزو معصومین شیعه است و نه جزو ائمه آن. اعتراض این مرجع تقلیدِ بسیاری از شیعیان ایران در حالی صورت می گیرد که نمایش چهره تصاویر پیامبران الهی (سلام الله علیهم اجمعین) و حتی پیامبران اولوالعظمی چون حضرت عیسی در رسانه ملی بارها و بارها در سریال های مختلف تلویزیونی صورت گرفته است و نه تنها ایشان (که شخصیت علمی و مذهبی شان برای ما قابل تکریم و احترام می باشد) اعتراضی نکرده اند بلکه در پاره ای موارد به صدای کف و سوت دیگران به این گونه فیلم ها واکنشی نشان نداده و سکوت اختیار کرده اند.
به راستی آیا جایگاه پیامبران الهی والاتر و برتر است یا جایگاه حضرت عباس که جزو تابعین رسول الله بود؟! آیت الله وحید خراسانی که می خواهند به خاطر نمایش چهره حضرت عباس “محشری” در تاسوعا برپا کنند آیا دلشان از حب پیامبران الهی بی قرار و شیدا نیست که به خاطر نمایش چهره ی نامربوط و زشت حضرت عیسی علیه السلام و دیگر پیامبران در رسانه به اصطلاح ملی، حتی “خم به ابرو” بیاورند؟ آیا ترازوی سبک و سنگینی عدل سخن راضی می شود که به تحریف تاریخ و توهین به شخصیت حضرت عبدالله بن زبیر نیز اعتراض نکنند اما نمایش چهره حضرت عباس را “غلط” بنامند؟!
آیا کفه استقامت و قدرت سیاسی و مذهبی شان بر آن چرخید تا به پخش موسیقی صدای یک زن در تیراژ پایانی این فیلم اعتراض کنند؟ جالب آن که خانمی که صدایش بدون کسب اجازه رسمی (که در اصطلاح فن یک نوع دزدی رسانه ای محسوب می شود) در این فیلم پخش شد در یک مصاحبه اعلام کرد: «به ما می گویند پخش صدای زن حرام است ولی به خودشان که می رسد صدای مرا پخش می کنند.»
از دیدگاه ما اعتراض آیت الله خراسانی به نمایش چهره حضرت عباس نه برای قداست این شخصیت تاریخی و بزرگ اسلامی بلکه برای کسب وجهه ی بیش تر میان عامه مردم صورت گرفته است تا با استفاده از روحیات و عواطف و احساسات مردم، قدرت سیاسی خویش را به نمایش بگذارند وگرنه برای حضرت آیت الله، عدم نمایش چهره پیامبران اولوالعظم ارجح بود نه تابعی رسول الله. البته در جامعه ای که ساختن لطیفه برای پیامبران الهی چون حضرت یوسف نبی (که سریال زندگی ایشان نیز با آن اوضاع اسفبار و خرافات وحشتناک و هم چنین دزدی رسانه ای آقای سلحشور کارگردان سریال مذکور از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد) هیچ توبیخی ندارد اما ساختن لطیفه برای شمشیر دو لبه ی حضرت علی رضی الله عنه قمار با زندگی معنا می گیرد انتظاری بیش از این نیست که عوام فریبی جای خود را به استدلال های منطقی و عقلی و قرآنی بدهد.
اخیراً شنیده ایم که آیت الله مکارم شیرازی، نویسنده تفسیر نمونه نیز در سخنانی نسبت به موج اعتراض ها به فیلم افسانه ای “مختارنامه” واکنش داده و می گویند: «برخی از عالمان سنی اعتراض کردهاند که برخی از برنامههای تاریخی صدا وسیما اهانت به صحابه پیامبر است حال آن که باید توجه کنند که اهانت، با نقل یک مسئله و حکایت تاریخی فرق دارد.»
جای تأسف است که یک آیت الله با آن همه سواد و معلومات مذهبی و صاحب کتب بزرگی چون تفسیر نمونه و مقالات و سخنرانی های بسیار، این گونه چشم خود را بر واقعیات و حقیقت های تاریخی ببندد و با اظهار نظری عجولانه و خارج از عرف و منطق برای توجیه یک فیلم افسانه ای، شخصیت حوزوی و علمی خود را زیر سوال ببرد.
ای کاش ایشان توجه می کردند که در فیلمی که سنگ آن را به سینه زده و دم از نقل تاریخ بدون توهین می زنند سن حضرت عبدالله بن زبیر بسیار پیرتر از مختار ثقفی نمایش داده شده است در حالی که مختار ثقفی سال اول هجری به دنیا می آید و حضرت عبدالله بن زبیر سال دوم هجری. یعنی حتی مختار یک سال بزرگ تر از حضرت عبدالله بن زبیر بوده است. این ماجرا به قدری مفتضح بود که صدای آقای دوانی، یکی از کارشناسان ثابت برنامه “هنگام درنگ” را نیز در آورد اما هم چنان حضرت آیت الله دم از نقل تاریخ می زنند. کارگردانی که هنوز مقدار سن و سال یک شخصیت تاریخی را تشخیص نمی دهد چگونه می توان اطمینان داشت که سایر روایت های تاریخی آن صحیح باشد و حضرت آیت الله از آن دفاع کنند؟ چگونه حاضراند دین خود را به خاطر دنیای دیگری به خطر بیندازند؟
از طرف دیگر، شمایل حضرت عبدالله بن زبیر شخصی فربه که توانایی بلند کردن یک شمشیر را هم ندارد نشان داده شده است در حالی که ما هم در کتب معتبر تاریخی خوانده ایم که هنگامی که یزیدیان زمان وی را به شهادت می رسانند چه دفاع جانانه ای می کنند و به تنهایی ۳۰ تن از یزیدیان را به هلاکت می رساند. ماجرای توصیه حضرت اسماء، دختر حضرت ابوبکر صدیق و مادر حضرت عبدالله بن زبیر به پسرش در جنگ و نبرد نابرابر با یزیدیان، در کتب تاریخی بسیار مشهور است. آیا آن تن فربه توانایی آن دلاوری و شهامت و جنگجویی را داشت؟ پس چرا چشم بر روی واقعیت بستید و لب نگشودید؟ این ها را گفتم که فقط به ظاهر نشان داده شده ی حضرت عبدالله بن زبیر در فیلم مذکور بر اساس همان نقل تاریخی که از آن دم می زنید نقد کنیم حال بماند از خیانت و تحریف و بی تقوایی در قبال شخصیت بزرگ و سترگ ایشان در این فیلم تاریخی، که ان شا الله در سلسله مطالبی به آن هم خواهیم پرداخت تا “سیه روی شود هرکه در او غش باشد”.
وانگهی اگر غصه حضرت آیت الله نقل تاریخ است پس چرا به یکی از همین منتقدین اجازه داده نمی شود تا به مدت نیم ساعت در همین رسانه به اصطلاح ملی (و در حقیقت رسانه حزبی) به توهین ها و انتقادها پاسخ دهند؟ چه ترسی از این موضوع وجود دارد؟
شما که ادعا کرده اید: «کمترین اهانت به برادر مسلمان موجب خارج شدن از ولایت ایمانی و اخوت اسلامی است.» آیا هیچ به این فیلم نظر کرده اید که صحنه نماز گزاردن عمرسعد و مختار را ببینید؟ یا صحنه غذا خوردن حضرت عبدالله بن زبیر را دیده اید؟ یا صحنه استراحت کردن ایشان را نگریسته اید؟ آیا این کار، نقل یک واقعه تاریخی یا حتی نقد یک شخصیت تاریخی است؟ شما و هم مسلکان تان که فیلم مارمولک را به اهانت به روحانیت و ارائه تصویری غیر واقعی از این قشر متهم کردید (در حالی که این فیلم بیش تر به توجیه چهره روحانیت پرداخته بود) چرا این موارد را نیز از دیده نگذراندید و هیچ نگفتید؟ مگر خون روحانیت شیعه از صحابه پیامبر اکرم رنگین تر است؟ چه آن که اصلا مقایسه این دو قشر ، قیاس مع الفارق است.
جالب تر از همه این که منابع خبری در کشور کویت از پخش قریبالوقوع سریال «حسن و حسین» با به تصویر کشیدن چهره حسنین (رضی الله عنهما) در برخی کشورهای عربی خبر دادند. این اقدام با اعتراض شیعیان کویت (که از نفوذ اقتصادی و بالطبع سیاسی زیادی برخوردارند و کشور کویت نیز به عقاید آن ها بسیار احترام می گذارد، دقیقاً بر عکس کشور ما) مواجه شد و عوامل فیلم، فیلمبرداری را در کشور اردن انجام دادند.
قرار شد که رمضان امسال این فیلم در قطر به نمایش گذاشته شود اما شیعیان قطر به این امر اعتراض کردند و حجتالاسلام مهری، از روافض تندرو و تکفیری کویت طی فتوایی عدم جواز شرعی مشاهده و پخش این سریال را صادر کرده بود. وی که وکیل مراجع قم و نجف در کویت است، این کار را توهینی به شیعیان و سادات دانسته است.
به تصویر کشیده شدن تصویر حسنین (رضی الله عنهما) توهین به شیعیان، سادات و هم چنین این دو شخصیت بزرگوار تاریخ اسلام تلقی می شود اما توهین و بی ادبی های فیلم های ایرانی به ساحت صحابه بزرگوار و مجاهد پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم و هم چنین حضرت عبدالله بن زبیر (رضی الله عنهما) نقل تاریخ تعبیر می شود. واقعا بی شرمی تا کی؟
آقای آیت الله! بغض و کینه تا کی؟!
از دیدگاه ما، این سخنان آیت الله مکارم شیرازی در امتداد همان روحیه ی قدرت طلبی مذهبی ایشان است تا خود را به عنوان “مفتی اعظم شیعیان” بالاتر از آیت الله سیستانی، وحید خراسانی و … قرار دهند. صدا و سیما که برای سخنان ایشان کم ترین ارجی قائل نبود به یک باره به بازتاب سخنان ایشان در نقد علمای اهل سنت در مورد مختارنامه پرداخت. جالب آن که ایشان صدای خواننده زن را حرام می دانند و صدا و سیما در همین فیلم، تکخوانی یک زن را در تیراژ پایانی بر می گزیند. حضرت آیت الله!! گفته بودند: «گوش دادن به سرودهایی که یک زن تکخوانی کرده حرام است» اگر صدا و سیما حرجی برای این سخنان و فتوایشان قائل بود قطعا آن را اعمال می کرد پس مشخص است که بازتاب سخنان ایشان در مورد نقد علمای اهل سنت از فیلم مختارنامه تنها به منظور وسیله قرار دادن شخصیت علمی ایشان برای اهداف سازمانی خویش است.
آقای آیت الله! ببینید در میان چه بازی قرار گرفته اید!اما از همه ی این ها مهم تر این که پخش این فیلم موهن و توهین های وقیحانه به صحابه گرانقدر رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم از سوی میرباقری و عزت الله ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما در حالی صورت می گیرد که مصداق بارز “توهین به نمادهای اهل سنت” است که اخیرا در فتوایی از جانب آیت الله خامنه ای صراحتاً حرام اعلام شد و جالب تر آن که این فتوا ، هنگام انتشار در صدا و سیما بازتابی بسیار حفیف داشت گویا برای مذاق حضرات،این فتوا نیز چندان خوش نیامده است.
آیت الله خامنه ای در فتوای خود آورده است: «اهانت به نمادهای برادران اهل سنت از جمله اتهام زنی به همسر پیامبر اسلام [ام المومنین حضرت عایشه صدیقه (سلام الله علیها)] حرام است. این موضوع شامل زنان همه پیامبران و به ویژه سید الانبیاء پیامبر اعظم -حضرت محمد -می شود.»
گویا برای آقای میرباقری و ملأ اطرافش که در توجیه فیلم های خرافی و توهین آمیز و افسانه ای یدی طولی دارند یا صحابه گرانقدر پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم و از جمله حضرت عبدالله بن زبیر جزو نمادهای اهل سنت محسوب نمی شوند و نمادهای اهل سنت اصولا باید دارای شاخ ها و دم هایی باشند تا حضرات آن ها را بشناسند و توهین نکنند و یا این که با این اقدام در پی بی اعتبار کردن فتوای مزبور و دهن کجی به شخص آیت الله خامنه ای بوده اند که از دیدگاه ما مورد دوم به حقیقت نزدیک تر است چون خود آنان نیز خوب می دانند که صحابه پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم جزو نمادهای اهل سنت بوده و خط قرمز آنان محسوب می شود ضمن آن که بی اعتنایی به سخنان آیت الله خامنه ای هم در سازمان صدا و سیما و هم در میان مسئولین رده بالای دولت سابقه هم دارد کما این که خود آیت الله خامنه ای در دیدار با دانشجویان به عملکرد صدا و سیما به شدت اعتراض می کنند.
سخنانم را با دو جمله از حضرت حسین رضی الله عنه به پایان می رسانم امیدوارم کسانی که دم از حسینی بودن می زنند، کوفی وار تفرقه و ظلم را در جامعه رواج ندهند و این سخن حضرت حسین را همیشه به یاد داشته باشند که موی بر تن هر انسان آزاده ای راست می کند. حضرت حسین می فرمایند:
«مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیّاً فَقَدْ بَارَزَنِی بِالْمُحَارَبَهِ» «اهانت به دیگران و بردن آبروی افراد، مثل جنگ با خداوند متعال است.»
در جایی دیگر نیز می فرمایند: «یا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» «ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کنندهای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش.»
منبع: اسلام تکس