توقف در حدود شریعت

توقف در حدود شریعت ثمره ی این رضایت می باشد. بنابراین کسی که به حکم رسول الله  صلی الله علیه و سلم و دین و شریعتش راضی باشد، در حدود شریعت توقف می کند و حد و مرزهای آن را رعایت می کند و به خود اجازه تعدی و تجاوز در آنها را نمی دهد و به این سو و آن سو منحرف نمی شود. چنانکه در حدیث عبدالله بن مغفل وارد شده  که چون شنید فرزندش می گوید: «پروردگارا به هنگام ورود به بهشت در سمت راست آن قصری سفید از تو می خواهم». گفت: فرزندم، از خداوند بهشت را یخواه و از آتش دوزخ به او پناه ببر، از رسول خدا شنیدم که فرمودند: «سیکون فی هذه الامه قوم یعتدون فی الطهور و الدعاء»: «در این امت عده ای خواهند بود که در پاکیزگی و دعا افراط می کنند».[۱]

افراط و تعدی در پاکیزگی عبارت است از: اسراف در آن یا بیش از سه بار وضو گرفتن یا اینکه از حد و حدود عضوی که به وضوی آن امر شده، تجاوز کند.

 

 

[۱] – مسند احمد: ۴/۸۶، ۸۷؛ ابوداود: ۴۵؛ حاکم در مستدرک: ۱/۵۰۴ و آن را صحیح دانسته و ذهبی با وی موافقت کرده است. و آلبانی در صحیح سنن ابی داود: ۹۶ آ ن را صحیح دانسته است. نگا: صحیح الجامع: ۳۶۷۲