تفـســـــیر آیه ۶۳ و ۶۴ ســـــوره الانعام

أعوذ بالله من الشیطان الرجیــــم
بِسْـــــمِ اللهِ الـرَّحـْمـــنِ الـرَّحِـیــمِ

{قُلْ مَن یُنَجِّیکُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَخُفْیَهً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ} ‏(۶۳).

«بگو» ای‌ پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم! «کیست‌ که‌ شما را از تاریکی‌های‌ بیابان‌ و دریا نجات ‌می‌دهد؟» آن‌گاه‌ که‌ «او را به‌ زاری‌ و مناجات‌ پنهانی‌ می‌خوانید که: اگر ما را نجات ‌دهد» یعنی: اگر ما را نجات‌ دهی‌ «از این‌ محنت‌» و شدتی‌ که‌ بر ما فرود آمده ‌است‌ «بی‌گمان‌ از شکرگزاران‌ خواهیم‌ شد» برای‌ تو به‌ اخلاص‌ تمام‌، در برابر نعمت‌ نجات‌ دادن‌مان‌ از این‌ سختی‌ها.

{قُلِ اللّهُ یُنَجِّیکُم مِّنْهَا وَمِن کُلِّ کَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِکُونَ} ‏(۶۴).

«بگو» ای‌ پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم «الله شما را از آن‌» تاریکی‌ها و سختی‌ها «نجات‌ می‌دهد و از هر کربی‌» کرب: غم‌ و اندوهی‌ است‌ که‌ روح‌ انسان‌ را می‌آزارد «و باز شما شرک ‌می‌ورزید» به‌ خدای‌ سبحان‌ بعد از آن‌ که‌ به‌ شما احسان‌ کرد؛ با رهاساختنتان‌ ازچنگال‌ سختی‌ها و محنت‌ها و غمها و گرفتاری‌ها در حالی‌ که‌ شریکان‌ نمی‌توانند هیچ‌ سودی‌ به‌ شما برسانند و هیچ‌ گرفتاری‌ای‌ را از شما برطرف‌ کنند پس‌ چگونه‌ این‌ شرک‌گزاری‌ را به‌جای‌ آن‌ شکرگزاری‌ای‌ که‌ خود وعده‌ داده‌ بودید، قرار می‌دهید؟ چه‌قدر غافل‌ و ناسپاس‌ هستید؟!