تفصیل ایمان به الله (۲)

۸ ـ ایمان مى آوریم بـه این که: براى اوسـت ملک آسمان ها و زمین؛ بارى تعالی مى فرماید: {لله ملک السماوات والأرض یخلق ما یشاء یهب لمن یشاء إناثا ویهب لمن یشاء الذکور(۴۹)أو یزوجهم ذکرانا وإناثا ویجعل من یشاء عقیما إنه علیم قدیر{(۵۰) [الشورى ] .
[ … هر چه بخواهد مى آفریند، به هر که خواهد دختر و به هر که خواهد پسر عطا مى کند، یا (در یک رَحٍم، دو فرزند) پسر و دختر با هم مى دهد، و هر که را خواهد عقیم و نازاینده مى گرداند، او (به صلاح خلق) دانا (و به هر چه خواهد)، تواناست] .
۹ ـ ایمان مى آوریم به این که {فاطر السماوات والأرض جعل لکم من أنفسکم أزواجا ومن الأنعام أزواجا یذرؤکم فیه لیس کمثله شیء وهو السمیع البصیر(۱۱)له مقالید السماوات والأرض یبسط الرزق لمن یشاء ویقدر إنه بکل شیء علیم}(۱۲) [الشورى ] .
[(خدا) آفریننده ى آسمانها و زمین است، همسران شما را از جنس خودتان قرار داد، و همچنان جفتهاى براى چارپایان، پراکنده مى کند، شما را به دین وسیله، مانند او چیزى نیست. و او شنوای بیناست؛ کلـید آسمان ها و زمـین او راست. هر که را خواهد رزق وسیع مى دهد، و هر که را خواهد تنگً روزى کند، که او به هر چیز، آگاه است] .
:rose: 10 ـ ایمان مى آوریم به این که: )وما من دابه فی الأرض إلا على الله رزقها ویعلم مستقرها ومستودعها کل فی کتاب مبین(۶)( . [هود] .
[هیچ جنبنده اى در زمین نیست مگر این که روزى اش بر خداست و خدا جاى ماندن و نگاهداشتن او را مى داند، و همه ی اینها در کتاب روشن است] .
۱۱ ـ ایمان مى آوریم به این که: {وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها إلا هو ویعلم ما فی البر والبحر وما تسقط من ورقه إلا یعلمها ولا حبه فی ظلمات الأرض ولا رطب ولا یابس إلا فی کتاب مبین}(۵۹) [الأنعام] .
[و کلیدهای خزانه ى غیب، نزد خداست. کسى جز او بر آن آگاه نیست، و (نیز) آن چه در خشکى و دریاست، همه را مى داند، و هیچ برگى از درخت نیفتد مگر آن که، او به آن آگاه است و هیچ دانه در زیر تاریکى هاى زمین و هیچ تر و خشکى نیست جز آن که در کتاب روشن (نوشته) است] .
۱۲ ـ ایمان مى آوریم به این که {إن الله عنده علم الساعه وینـزل الغیث ویعلم ما فی الأرحام وما تدری نفس ماذا تکسب غدا وما تدری نفس بأی أرض تموت إن الله علیم خبیر}(۳۴) [لقمان] .
[همانا علم ساعت و قیامت، نزد خداست، و او باران را فرو مى بارد، و او آن چه (از نر و مـاده، زشت و زیبـا که) در رحٍم هاى آبستن است مى داند، هیچ کس نمى داند که فردا چه خواهد کرد، و هیچ کس نمى داند که به کدام سرزمین، مرگش فرا مى رسد؛ هر آئینه خدا (به همه چیز خلایق)، دانا (و به تمام اسرار و دقایق عالم)، آگاه است] .
۱۳ ـ ایمان مى آوریم به این که: بارى تعالی سخن مى گوید به آن چه بخواهد، و هر زمان بخواهد، و هرگونه که بخواهد؛ چنان که مى فرماید: {وکلم الله موسى تکلیما}(۱۶۴) [النساء] .
[و خدا با موسى (به طور آشکار و روشن) سخن گفت] .
و مى فرماید: {ولما جاء موسى لمیقاتنا وکلمه ربه} [الأعراف ۱۴۳] .
[و چون موسى (در وقت معین) به وعده گاه ما آمد و خدا با وى سخن گفت] .
و مى فرماید: {ونادیناه من جانب الطور الأیمن وقربناه نجیا}(۵۲)  [مریم] . [و ما او را از جانب راست کوه طور، ندا کردیم و او را راز گویان نزدیک ساختیم] .
۱۴ـ ایمان مى آوریم به این که: {لو کان البحر مدادا لکلمات ربی لنفد البحر قبل أن تنفد کلمات ربی ولو جئنا بمثله مددا}(۱۰۹)  [الکهف ۱۰۹] . [اگر دریا براى نوشتن کلمات پروردگار من، مرکب شود، پیش از آن که کلمات الهى به آخر رسد، دریا خشک خواهد شد] .
و مى فرماید: {ولو أنما فی الأرض من شجره أقلام والبحر یمده من بعده سبعه أبحر ما نفدت کلمات الله إن الله عزیز حکیم}(۲۷) [لقمان] .
[و اگر درختان روى زمین قلمها شود، و آب دریا به اضافه ی هفت دریاى دیگر مداد گردد، باز نگارش کلمات خدا ناتمام بماند، که همانا خدا غالب با حکمت است].