تفصیل ایمان به الله (۱)

(ارکان عقیده)

۱ ـ عقیـده ی ما: ایمان به خــدا و فرشتـگان خـدا و کتاب هاى خدا و پیامبران خدا و روز آخرت و قضا و قدر خیر و شر آن .

(تفصیل ایمان به خدا)

۲ ـ ایمان مى آوریم به پروردگارى خداى تعالى ؛ یعنى ، او معبود و خالق و مالِک و تدبیرکننده ی تمام کارهاست .
۳ ـ ایمان مى آوریم به خداوندى ِ بارى تعالى ؛ یعنى اوست پروردگار و معبود حقیقى و جز او همه ی خدایان بیهوده و باطل است .
۴ ـ ایمان مى آوریم به نام ها، صفت های بارى تعالى ؛ یعنی، نام هاى نیک و خوب و صفت های عالى و کامل، مخصوص اوست .
۵ ـ ایمان مى آوریم به این که: خدا تنها و یکتاست و در پروردگارى و خدایی، در نام ها و صفت ها هیچ شریکی ندارد .
بارى تعالی مى فرماید: {رب السماوات والأرض وما بینهما فاعبده واصطبر لعبادته هل تعلم له سمیا}(۶۵) [مریم] .  [تنها اوست پروردگار آسمان ها و زمین و هر چـه بین آن هاست، پس باید همان خداى یکتا را بپرستی (و در راه بندگى او صبر و تحمل کن). آیا دیگرى را مانند او (در ذات و نامها و صفات و افعال را) مى شناسى ؟ هرگز نخواهى یافت].
۶ ـ ایمان مى آوریم به این که:
{الله لا إله إلا هو الحی القیوم لا تأخذه سنه ولا نوم له ما فی السماوات وما فی الأرض من ذا الذی یشفع عنده إلا بإذنه یعلم ما بین أیدیهم وما خلفهم ولا یحیطون بشیء من علمه إلا بما شاء وسع کرسیه السماوات والأرض ولا یئوده حفظهما وهو العلی العظیم}(۲۵۵)( [البقره) . [خدا یکتاست، جز او معبودی نیست، زنده ی پاینده است، هرگز او را کسالت و خواب نمى گیرد. اوست مالک آن چه درآسمان ها و زمین است. کیست که در پیشگاهش، جز به فرمان او، شفاعت کند. علمِ او محیط است به آن چه پیش نظر خلق آمده است، و آن چه سپس خواهد آمد، و خلق به هیچ مرتبه ی علم او احاطه نتواند کرد، مگر به آن چه او خواهد. کرسى اش آسمان ها و زمین را در بر گرفته است. و نگهبانى زمین و آسمان بر او دشوار نیست، او بلند مرتبه اى بزرگوار است] .
۷ ـ ایمان مى آوریم به این که:
{هو الله الذی لا إله إلا هو عالم الغیب والشهاده هو الرحمان الرحیم(۲۲)هو الله الذی لا إله إلا هو الملک القدوس السلام المؤمن المهیمن العزیز الجبار المتکبر سبحان الله عما یشرکون(۲۳)هو الله الخالق البارئ المصور له الأسماء الحسنى یسبح له ما فی السماوات والأرض وهو العزیز الحکیم}(۲۴). [الحشر] .
[اوست خداى یکتایى که جز او معبودی بر حق نیست، از نهان و آشکار دانا و آگاه است، بخشاینده ى مهربان است (در حق بندگان). اوست خدایى که غیر او، معبودی به حق نیست، فرمانروایِ عالم، (پاک از نقص و آلایش، و منزّه از هر عیب و ناشایست). ایمنى بخش (دل هاى هراسان)، نگهبان (جهان و جهانیان)، غالب و قاهر (بر همه خلقان)، باجبروت و باعظمت (و بزرگوار و برتر از حدٍ فکرت). زهى منـزه و پاک است خدا از هر چه به او شریک پندارند. اوست خداى نو پدید آورنده (عالم)، نگارنده ی صورت (خلقان). او را نام هاى نیکوتر (بسیار) است، و آن چه در آسمان ها و زمین است همه به تسبیح و ستایش (جمال و جلالش) مشغولَند، و اوست غالب با حکمت] .