تغییر منکر با دست، زبان و قلب، نشانه‌ی ایمان است

عَنْ طَارِقِ بْنِ شِهَابٍ قَالَ: أَوَّلُ مَنْ بَدَأَ بِالْخُطْبَهِ یَوْمَ الْعِیدِ قَبْلَ الصَّلاَهِ مَرْوَانُ، فَقَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ: الصَّلاَهُ قَبْلَ الْخُطْبَهِ، قَالَ: قَدْ تُرِکَ مَا هُنَالِکَ، فَقَالَ: أَبُوسَعِیدٍ: أَمَّا هَذَا فَقَدْ قَضَى مَا عَلَیْهِ، سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ( ص ) یَقُولُ «مَنْ رَأَى مِنْکُمْ مُنْکَرًا فَلْیُغَیِّرْهُ بِیَدِهِ، فَإِنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإِنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ، وَذَلِکَ أَضْعَفُ الْإِیمَانِ». (م/۴۹)

طارق بن شهاب می‌گوید: مروان نخستین کسی بود که در روز عید قبل از نماز، خطبه خواند. پس مردی در برابر او بلند شد و گفت: نماز باید قبل از خطبه خوانده شود. مروان گفت: آنچه قبلاً بود، هم اکنون وجود ندارد. ابوسعید گفت: این شخص، به وظیفه‌اش عمل کرد. من شنیدم که رسول الله( ص)فرمود: «هرکس از شما منکری را مشاهده نمود، با دستش، تغییر دهد. اگر توانایی آنرا نداشت، با زبانش تغییر دهد. و اگر این را هم نتوانست، با قلبش، تغییر دهد (آنرا زشت و ناپسند بدارد.) و این، ضعیف‌ترین مرحله‌ی ایمان است».