قلب دوم مخالف قلب اول ( قلب سلیم ) است ؛ این قلب مرده است ( از نظر اصطلاحی ) و دارای حیات نمی باشد ، همچنین این قلب خدا را نمی شناسد و طبق دستورش او را پرستش نمی کند ، خدا را دوست ندارد و در پی خوشنودی او نیست ؛ بلکه به دنبال شهوت ها و لذت های خودش تلاش میکند ؛ گرچه در آنها خشم و غضب خدا نیز باشد ، بنابر این هرگاه به آرزو و هدف خود برسد به این مسئله که خداوند از او خوشنود یا خشمگین باشد اهمیت نمی دهد .
بنابراین هوی و هوس پیشوای او ، شهوت رهبر او ، جهل و نادانی سیاستمدار او و غفلت مرکب اوست ، همیشه در فکر به دست آوردن اهداف دنیوی خود بوده و در مستی هوس و عشق زود گذر دنیا فرو رفته است.
و بدانید که در آمیختن با صاحب این قلب موجب بیماری است و معاشرت با او سم و همنشینی با او باعث هلاکت می شود .
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین