وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
سلف در لغت: به معانی متعددی می باشد از جمله:
۱- التسویه: صاف و هموار کردن. و «مِسلَفَه» ابزاری است که با آن زمین را صاف و هموار می کنند و چون بوسیله ی آن زمین را صاف و هموار کنند، گفته می شود: «سلف الارض».
۲- به معنای «السَّلم»: سلم نوعی از انواع معاملات است که در آن ثمن پرداخته شده و کالا با وصف مشخص تا مدتی معلوم نگه داشته می شود. (پیش فروش)
۳- کسانی که در گذشته بودند؛ سلف انسان کسانی هستند که پیش تر فوت شدند و شامل پدران و خویشاوندان انسان می باشد. و بر این اساس است که اولین افرادی که در زمره ی تابعین بودند سلف صالح نامیده شدند. و چون به طور مطلق به کار رود، اغلب به همین معنا می باشد. خداوند متعال می فرماید: ﴿قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُوٓاْ إِن یَنتَهُواْ یُغۡفَرۡ لَهُم مَّا قَدۡ سَلَفَ وَإِن یَعُودُواْ فَقَدۡ مَضَتۡ سُنَّتُ ٱلۡأَوَّلِینَ ٣٨﴾ [الأنفال: ۳۸].
«مَّا قَدْ سَلَفَ» یعنی آنچه پیش تر انجام می دادند.
و در مورد فرعون و قومش می فرماید: ﴿فَجَعَلۡنَٰهُمۡ سَلَفٗا وَمَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِینَ ۵۶﴾ [الزخرف: ۵۶]. «آنگاه آنها را در شمار گذشتگان و عبرتی (برای آیندگان) قرار دادیم» یعنی آنها را مایه عبرت و پیشی گیرنده قرار دادیم.
و رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: «إِنَّ اللهَ عَزَّ وَجَلَّ إِذَا أَرَادَ رَحْمَهَ أُمَّهٍ مِنْ عِبَادِهِ، قَبَضَ نَبِیَّهَا قَبْلَهَا، فَجَعَلَهُ لَهَا فَرَطًا وَسَلَفًا بَیْنَ یَدَیْهَا…» : «چون الله متعال بخواهد بر امتی رحم کند (و آنها را از رحمتش برخوردار سازد) پیامبرشان را پیش از خودشان از دنیا می¬برد و او را برای امتش، ذخیره ی آخرت قرار می دهد تا پیشاپیش امتش قرار بگیرد. (و برای آنها شفاعت کند.) …»
و به فاطمهل فرمودند: «… وَلَا أُرَانِی إِلَّا قَدْ حَضَرَ أَجَلِی، وَإِنَّکِ أَوَّلُ أَهْلِی لُحُوقًا بِی، وَنِعْمَ السَّلَفُ أَنَا لَکِ…»: «… اجلم را نزدیک می¬بینم و تو اولین کسی از خانواده ام هستی که به من می¬پیوندد. و من بهترین پیشینیان (سلف) برای تو هستم.»