ترمذی، باب: [الجنائز]

۹- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: مَا مِنْ حَافِظَیْنِ رَفَعَا إِلَى اللَّهِ مَا حَفِظَا مِنْ لَیْلٍ أَوْ نَهَارٍ، فَیَجِدُ اللَّهُ فِی أَوَّلِ الصَّحِیفَهِ وَفِی آخِرِ الصَّحِیفَهِ خَیْرًا، إِلَّا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: أُشْهِدُکُمْ أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لِعَبْدِی مَا بَیْنَ طَرَفَیِ الصَّحِیفَهِ».

9. «از انس بن مالک رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: هرگاه دو فرشته‌ی مأمور نوشتن اعمال انسان که نامه‌ی اعمال او در شب یا روز را نزد خدا می‌برند و خداوند در اول و آخر نامه‌ی اعمال بنده، کار نیکی را می‌یابد که انجام داده است، می‌فرماید: شما را شاهد و گواه می‌گیرم [ای فرشتگان مأمور] که این گناهان وسط نامه‌ی اعمال بنده‌ام را [به خاطر کار نیکی که در اول و آخر نامه‌ی اعمالش انجام داده و ثبت شده است]، بر او بخشیدم».