تحلیل اینکه شیعه چگونه به مرحله فعلی رسید (۵)

تمامی مورخین، متفق القولند که هدف صفویه از اینکار: ایجاد اتحاد و تمرکز در بین طوایف و اقوام مختلف ایرانی و یکپارچگی آنها در مقابله با حکومت سنی عثمانی بوده است. از نظر دور ندارید که دولت اسلامی عثمانی در این زمان می‌رفته که بساط مسیحی گری را در اروپا بر اندازد که با رایزنی‌های پنهانی بین پاپها و پادشاهان اروپایی با دربار ایران و متعاقب آن حمله ایران به مرزهای عثمانی این نقشه نقش بر آب می‌شود[۱].

و هم اینک با کمال تاسف باید بگویم با رو کار آمدن حکومتی کاملا دینی در ایران و پاگذاشتن به قرن جدید یعنی عصر علم و ارتباطات، نه تنها خرافات و تعصبات در ایران کم نشده بلکه هر روز شاهد بدعت و خرافه‌ای جدید و تازه هستیم تا جایی که یکی از مداحان در عاشورای سال ۸۲ در ضمن اشعار خود گفت: لا اله الا الزهرا. هر چند او به سزای اعمال خود رسید و به مرض سرطان به دوزخ واصل شد ولی متاسفانه دامنه حماقتهایی از این دست، همچنان در بین بسیاری از جوانان ساده دل و جاهل ایرانی در حال جریان است و تنها نیت نویسنده از نگارش این سطور، اتمام حجت است بر جاهلان. که ما علی الرسول إلا البلاغ الـمبین.

فرضیه

فرضیه ما برای شروع این تحقیق، بسیار ساده و در عین حال مهم است. در جهان چه چیزی را سراغ دارید که پس از چند روز آنرا پاک نکنید ولی آن چیز همچنان پاک باقی بماند؟ از حافظه رایانه گرفته تا اتاق‌های خانه و شهر و حتی اخلاق انسان و… در خصوص دین نیز در طول این ۱۴۰۰ سال هرکسی رسیده در کنار روخانه شریعت برای خودش کانالی انحرافی به نام مذهب حفر کرده و دکانی باز کرده و تابلوهای دلفریب و عوام فریبی نیز در کنار این جاده‌های انحرافی نصب کرده است. هر کسی رسیده به عمد یا غیرعمد،آلودگی وارد این رودخانه کرده و هیچکس نیز متعرض او نشده ولی از دیگر سو آن یکی دو نفری هم که قصد اصلاح داشته‌اند را بر دار کشیده و آواره کوه و بیابان کرده‌اند پس به این نتیجه قطعی می‌رسیم که در دین خرافات و آلودگی‌ها و انحرافات و سوء تعبیرهای زیادی وارد کرده‌اند و با نیروی کور عوام کالأنعام، اجازه پاکسازی هم نداده‌اند. اکنون اگر از روحانیون سئوال کنی که خوب به عنوان مثال ۵ تا از این موارد را برای من نام ببر، زبانش گیر می‌کند؟ زیرا اینها در مسائل بسیار بدیهی مانند قمه زنی مشکل دارند کجا چشم‌هایشان می‌تواند خرافات بزرگ‌تر و بدتر را ببیند؟

[۱]– مراجعه کنید به کتاب تشیع صفوی و علوی از دکتر شریعتی.