وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ عَنِ النَّبِیِّ قَالَ: «إِیَّاکُمْ وَالْجُلُوسَ عَلَى الطُّرُقَاتِ».
فَقَالُوا: مَا لَنَا بُدٌّ إِنَّمَا هِیَ مَجَالِسُنَا نَتَحَدَّثُ فِیهَا، قَالَ: «فَإِذَا أَبَیْتُمْ إِلاَّ الْمَجَالِسَ فَأَعْطُوا الطَّرِیقَ حَقَّهَا» قَالُوا: وَمَا حَقُّ الطَّرِیقِ؟
قَالَ: «غَضُّ الْبَصَرِ، وَکَفُّ الأَذَى، وَرَدُّ السَّلامِ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهْیٌ عَنِ الْمُنْکَرِ». (بخارى:۲۴۶۵)
ترجمه:
از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:
«از نشستن در معابر عمومی اجتناب کنید». مردم گفتند: یا رسول الله!
چاره ای جز این نداریم زیرا آنجا،
محل نشستن و سخن گفتن ما است.
رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: «اگر چاره ای جز این ندارید،
پس حق راه را مراعات کنید».
پرسیدند: یا رسول الله!
حق راه چیست؟
فرمود: «حفاظت چشمها ،
اذیت نکردن عابران،
جواب دادن سلام
و امر به معروف و نهی از منکر».
(بر گرفته از کتاب صحیح بخاری)