بهشت مانندی ندارد

نعمت‌های بهشت قابل توصیف نیستند و کسی نمی‌تواند آن‌ها را تصور کند. نعمت‌های بهشت بی نظیر هستند و با نعمت‌های دنیا قابل مقایسه‌ نمی‌باشند. مردم هر اندازه هم که پیشرفت کنند، دست‌یافته‌های‌شان در برابر نعمت‌های بهشت بسیار کم‌ارزش است. همان‌طور که در برخی آثار وارد شده است، بهشت نظیری ندارد. بهشت دارای نوری درخشنده، گلی خوشبو، ساختمانی بسیار استوار، رودی روان، میوه‌ای رسیده‌، همسری زیبا، زیور آلات بسیار و خوراکی‌های پاک فراوان است؛ تمامی این‌ها همیشگی و در حد کمال خویش می‌باشند.
در حدیث آمده است که اصحاب درباره‌ی عمارت‌ها و ساختمان‌های بهشت از رسول الله ص سوال کردند. پیامبر ص فرمود:
« لَبِنَهٌ مِنْ ذَهَبٍ وَلَبِنَهٌ مِنْ فِضَّهٍ مِلَاطُهَا الْمِسْکُ الْأَذْفَرُ وَحَصْبَاؤُهَا الْیَاقُوتُ وَاللُّؤْلُؤُ وَتُرَابُهَا الزَّعْفَرَانُ مَنْ یَدْخُلْهَا یَخْلُدْ فِیهَا یَنْعَمُ لَا یَبْؤُسُ لَا یَفْنَى شَبَابُهُمْ وَلَا تَبْلَى ثِیَابُهُمْ وَ صَدَق الله حیث یقول: « وَإِذَا رَ‌أَیْتَ ثَمَّ رَ‌أَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرً‌ا »[انسان:۲۰].
«یک خشت از طلا و دیگری از نقره و ملاط میان دو خشت مشک بسیار خوشبو است و سنگ‌ریزه‌های آن جواهر و یاقوت و خاک آن زعفران می‌باشد. هر کس داخل آن شود، برای همیشه در آن می‌ماند، بهره‌مند می‌شود و بینوا نمی‌گردد، پیر نمی شود، لباس‌هایش کهنه نمی‌شوند؛ الله متعال در وصف آن درست فرمود:.
«و چون به آن‌جا نگاه کنی، نعمت فراوان و مُلکی عظیم می‌بینی».
آن نعمت‌های بهشتی که الله از ما پنهان کرده است، ‌بسیار باارزش‌تر و بزرگ‌تر از آن است که عقل آن‌را درک کند و به ژرفای آن پی ببرد و خیال آن‌را تصور کند.
« فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّ‌هِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ » [سجده:۱۷].
«هیچ‌کس نمی‌داند که در برابر آن‌چه انجام می‌دهد، چه چیز شادی‌آفرینی برای ایشان پنهان شده است».
در حدیث صحیح آمده است:
«أَعْدَدْتُ لِعِبَادِی الصَّالِحِینَ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَلَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَلَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ».
«الله متعال می‌فرماید: برای بندگان شایسته‌ام نعمت‌هایی آماده کرده‌ام که نه‌ چشمی آن‌را دیده و نه‌ گوشی آن‌را شنیده و هرگز بشری آن‌را تصور نکرده است».
و امام مسلم از چند طریق از ابوهریره رضی الله عنه حدیث یادشده را با این تعبیر روایت کرده است:
«أَعْدَدْتُ لِعِبَادِیَ الصَّالِحِینَ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَلَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَلَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ بَلْهَ مَا أَطْلَعَکُمْ الله عَلَیْهِ ثُمَّ قَرَأَ «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّ‌هِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» [سجده:۱۷]».
«برای بندگان شایسته‌ام نعمت‌هایی آماده کرده‌ام که نه‌ چشمی آن‌را دیده و نه‌ گوشی آن‌را شنیده و هرگز بشری آن‌را تصور نکرده است. سپس این آیه‌ را تلاوت فرمود که‌ الله متعال می‌فرماید: هیچ‌کس نمی‌داند که در برابر آن‌چه انجام می‌دهد، چه چیز شادی‌آفرینی برای ایشان پنهان شده است».