ترمذی، باب: [حُفَّتِ الْجَنَّهُ بِالْمَکَارِهِ]
۳۸۹- «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و سلم، قَالَ: لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ الجَنَّهَ وَالنَّارَ، أَرْسَلَ جِبْرِیلَ إِلَى الجَنَّهِ، فَقَالَ: انْظُرْ إِلَیْهَا، وَإِلَى مَا أَعْدَدْتُ لِأَهْلِهَا فِیهَا، قَالَ: فَجَاءَهَا وَنَظَرَ إِلَیْهَا وَإِلَى مَا أَعَدَّ اللَّهُ لِأَهْلِهَا فِیهَا، قَالَ: فَرَجَعَ إِلَیْهِ، قَالَ: فَوَعِزَّتِکَ لَا یَسْمَعُ بِهَا أَحَدٌ إِلَّا دَخَلَهَا، فَأَمَرَ بِهَا فَحُفَّتْ بِالمَکَارِهِ، فَقَالَ: ارْجِعْ إِلَیْهَا، فَانْظُرْ إِلَى مَا أَعْدَدْتُ لِأَهْلِهَا فِیهَا، قَالَ: اِرْجَعَ إِلَیْهَا! فَانْظُرْ مَا أَعْدَدْتُ لِأَهْلِهَا فِیهَا، قَالَ: فَرَجَعَ إِلَیْهَا، فَإِذَا هِیَ قَدْ حُفَّتْ بِالمَکَارِهِ، فَرَجَعَ إِلَیْهِ، فَقَالَ: وَعِزَّتِکَ لَقَدْ خِفْتُ أَنْ لَا یَدْخُلَهَا أَحَدٌ، قَالَ: اذْهَبْ إِلَى النَّارِ، فَانْظُرْ إِلَیْهَا وَإِلَى مَا أَعْدَدْتُ لِأَهْلِهَا فِیهَا، فَإِذَا هِیَ یَرْکَبُ بَعْضُهَا بَعْضًا، فَرَجَعَ إِلَیْهِ، فَقَالَ: وَعِزَّتِکَ لَا یَسْمَعُ بِهَا أَحَدٌ فَیَدْخُلَهَا، فَأَمَرَ بِهَا فَحُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ، فَقَالَ: ارْجِعْ إِلَیْهَا، فَرَجَعَ إِلَیْهَا، فَقَالَ: وَعِزَّتِکَ لَقَدْ خَشِیتُ أَنْ لَا یَنْجُوَ مِنْهَا أَحَدٌ، إِلَّا دَخَلَهَا».
- «از ابوهریره رضی الله عنه از پیامبرصلی الله علیه و سلم روایت شده است که فرمودند: «وقتی که خداوند بهشت و دوزخ را آفرید، جبرئیل را به سوی بهشت فرستاد و به او فرمود: به بهشت و آنچه در آن برای بهشتیان آماده کردهام، بنگر، پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: جبرئیل به بهشت آمد و به آن و آنچه خداوند در آن برای بهشتیان فراهم کرده است، نگاه کرد، پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: پس نزد خدا برگشت و عرض کرد: به بزرگیت سوگند! کسی در بارهی آن، چیزی نمیشنود، مگر این که داخل آن میشود (میخواهد داخل آن شود)، آنگاه خداوند امر کرد که بهشت با مشکلات و ناخوشیها پوشیده شود (داخلشدن در آن در گرو تحمل مشکلات باشد)، سپس به جبرئیل فرمود: دوباره به سوی بهشت برگرد و به آنچه در آن برای بهشتیان فراهم کردهام، بنگر، پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: جبرئیل به سوی بهشت برگشت و دید که با مشکلات پوشیده شده است و نزد خداوند برگشت و عرض کرد: به بزرگیت سوگند! از این میترسم که کسی نتواند داخل آن شود. خداوند میفرماید: به سوی دوزخ برو و به آن و آنچه در آنجا برای دوزخیان فراهم کردهام، بنگر، جبرئیل به سوی دوزخ رفت و دید که شعلههای آن از یکدیگر بالا میروند و برخی بر روی برخی دیگر میافتند، نزد خداوند برگشت و عرض کرد: به بزرگیت سوگند، هرکس در بارهی آن چیزی بشنود، داخل آن نمیشود (نمیخواهد داخل آن شود)، آنگاه خداوند امر کرد که دوزخ با شهوات پوشیده شود، سپس به جبرئیل فرمود: دوباره به سوی دوزخ برگرد، پس برگشت و بعد از دیدن دوبارهی دوزخ نزد خدا آمد و عرض کرد: به بزرگیت سوگند! از این میترسم که کسی از آنجا نجات نیابد و در آن بروند (همه گرفتار آن شوند)».
ترمذی میگوید: این حدیث حسن صحیح میباشد.