برخی از آداب سفر

برخی از آداب سفر

۱ – حاجی و عمره گذار باید هدفش از حج و عمره رضایت خدا و تقرب به اللّه باشد ، همچنین از رفتن به حج به قصد به دست آوردن اموال دنیوی ، ویا افتخار کردن نزد مردم ، و بدست آوردن لقب هایی همچون حاج آقا و …نباشد و خلاصه اینکه باید از شهرت طلبی و ریا کاری پرهیز کرد .
۲ – مستحب است که مسافر وصیت خود را بنویسد ، و دارایی و بدهکاری ها و طلبکاری های خود را مشخص نماید ، و امانت هایی که پیش او هستند ، به صاحبان آن برگرداند ، و یا از آنها اجازه بگیرد که تا امانت ها نزد او بماند ، زیرا فقط خدا زمان مرگ را می داند .
۳ – از گناهان توبه نماید ، و به خاطر گناهان گذشته اش پشیمان باشد ، و تصمیم قاطع بگیرد که دوباره آن گناهان را انجام ندهد .
۴ – اگر مال کسی را به ناحق خورده ، یا به آبروی او ضربه ای زده ، باید مال را به صاحب آن برگرداند ، یا از آنها تقاضای عفو و بخشش کند .
۵ – برای مخارج حج خود ، پول و مال حلال فراهم نماید ، چون خداوند پاک است و جز پاک را نمی پذیرد .
۶ – از همه گناهان دوری کند ، هیچ کس را با زبان و دستش اذیت و آزار ندهد ، و از سخن چینی و غیبت و مشاجره و درگیری با همراهان خود و دیگر حجاج ، به شدت پرهیز نماید ، از ایجاد شلوغی و در تنگنا قرار دادن حجاج اجتناب کند ، و همچنین از سخن دروغ بپرهیزد ، و بدون آگاهی در مورد دین و خدا سخن نگوید .
۷ – حاجی و عمره گذار باید احکام حج و عمره را بیاموزد .
۸ – باید بر ادای همه واجبات بخصوص خواندن نماز در وقت و به همراه جماعت پایبند باشد ، و دیگر عبادت ها همچون تلاوت قرآن ، ذکر ، دعا ، نیکی به مردم در قول و عمل ، کمک به نیازمندان ، عطوفت با مسلمین و امر به معروف و نهی از منکر را به کثرت و زیاد انجام دهد .
۹ – در سفر حج ، همسفران و دوستان صالح و خوبی انتخاب کند .
۱۰ – مسافر حج باید اخلاق خوبی داشته باشد ، و با مردم به خوبی رفتار نماید ، اخلاق خوب یعنی صبر ، مهربانی ، امانتداری ، پرهیزگاری ، مدارا ، وفاداری ، حیا ، صداقت ، نیکوکاری و احسان .
۱۱ – کسی که عازم سفر حج است باید خانواده اش را به رعایت تقوی توصیه نماید ، و تقوا توصیه خداوند به گذشتگان و آیندگان است .
۱۲ – عازم سفر باید به اذکار و دعاهایی که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ثابت هستند پایبند باشد ، و یکی از این دعاها ، دعای مسافرت و دعای سوار شدن بر وسیله سواری است .