ابوهریره رضی الله عنه نقل نموده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: خداوند بلندمرتبه می فرماید:
«برای بنده ی مؤمنم پاداشی جز بهشت نیست ، زمانی که دوست عزیزش در دنیا را از او می گیرم و او به خاطر من صبر و شکیبایی می نماید».
عن أبی هریره رضی الله عنه أن رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم قال: یقول الله تعالى: «مَا لِعَبْدِی الْمُؤْمِنِ عِنْدِی جَزَاءٌ إِذَا قَبَضْتُ صَفِیَّهُ مِنْ أَهْلِ الدُّنْیَا ثُمَّ احْتَسَبَهُ إِلَّا الْجَنَّهُ»
(صحیح بخاری)
توضیح:
به دنیا آمدن و از دنیا رفتن از سنتهایی است که خداوند آن را در میان موجودات این جهان جاری نموده است و انسان نیز از این قاعده مستثنا نیست.
شخص مسلمان ایمان دارد که با رفتن از این دنیا ، انسان نابود نمی شود بلکه از مکانی به مکان دیگر انتقال می یابد و زندگی و مردن همه به دست خدا است و به این علت واکنش یک مسلمان نسبت به وفات صمیمیترین دوستانش، با صبر و تحمل همراه است زیرا اطمینان دارد که این جدایی موقتی بوده و همانند دوستی که به سفر می رود ، روزی خودش نیز از این دنیا می رود و در جهان ابدی همدیگر را ملاقات می کنند.
از آنجا که این صبر و تحمل بر وفات ، نشانه ی ایمان قوی فرد به خدا و روز قیامت است، رسول خدا بهشت را جایگاه اینچنین افرادی معرفی نموده است.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین