آموزه هایی از قرآن کریم

یکی از درسهای اخلاقی که قرآن، به ما می آموزد حسن اخلاق پیامبران الهی است که آنان حتی در هنگام گفتگو و مخاطب قرار دادن کافران و مستکبران قومشان ، آنان را با عبارت “یا قومی” ندا می دادند و این نکته اخلاقی به ما می آموزد که با مخالفان خود نیز نرمخو و خوش برخورد باشیم چنانکه نوح علیه السلام در آیه ۳۰ سوره هود می فرماید:

 «یا قوم من ینصرنی من الله ان طردتهم» :ای قوم من ! اگر من مؤمنان ( فقیر و به گمان شما حقیر ) را از پیش خود برانم ، چه کسی مرا ( از دست انتقام خدا می‌رهاند و ) در برابر ( مجازات شدید ) الله یاری می دهد ؟»

و هم چنین هود علیه السلام در آیه ۵۰ همین سوره قوم خود را مخاطب قرار داده و می فرماید:

«یا قوم اعبدو الله» با همین گفتار دلنشین و شیوه رسا در همین سوره و سوره های دیگر، صالح ، شعیب، لوط و موسی علیهم السلام مخالفان خود را مورد خطاب قرار می دادند اما در هیچ آیه ای از قرآن نمی بینیم که عیسی علیه السلام عبارت ” یا قوم” را به کار برده باشد اما چرا❓

برای اثبات این ادعا آیه ۷۲ سوره مائده را از نظر می گذرانیم که در آنجا ذکر شده است.
«قال المسیح یا بنی اسرائیل اعبدو الله ربی و ربکم»  عیسی گفته است: ای بنی اسرائیل ! خدای یگانه‌ای را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شما است .

هم چنین در آیه ۶ سوره صف آمده است :
«و اذ قال عیسی بن مریم یا بنی اسرائیل انی رسول الله الیکم» و خاطرنشان ساز زمانی را که عیسی پسر مریم گفت : ای بنی اسرائیل ! من فرستاده‌ی خدا به سوی شما بوده.

اگر در سوره های مریم و آل عمران دقت کرده باشیم در می یابیم که دلیل این تفاوت عبارات این است که عیسی علیه السلام بدون پدر و به اراده الله متعال، از مریم زاده شد و هیچ یک از مردان بنی اسرائیل با عیسی رابطه نسبی نداشته اند و اصل و نسب هر انسانی به قوم پدریش برمی گردد پس بنی اسرائیل قوم عیسی علیه السلام محسوب نمی شوند.