وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ﻫﺮ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﮐﻮﭼﮏﻭﺷﺒﯿﻪ ﺣﻖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺑﺪﻋﺖ ﮔﺬﺍﺭ ﻓﺮﯾﻔﺘﻪ ﺁﻥ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻌﺪﺍً ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿجه ! ﺁﯾﺎ ﺁﻧﻬﺎﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻘﺎﻩ ﻫﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ؟ ﺁﯾﺎ ﺍﺋﻤﻪ ﺍﺭﺑﻌﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ﺁﯾﺎ ﺁﻥ
ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻑ ﻭ ﺧﺎﻧﻘﺎﻩ ﻭﺩﺭﺍﻭﯾﺶ ﺭﺍ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟
ﺍﮔﺮ ﺁﺭﯼ،ﭘﺲ ﻣﺪﺭﮎ ﺍﯾﻦ ﺍﺩﻋﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ﮐﺪﺍﻡ ﺣﺪﯾﺚ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﯾﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﺧﻠﯿﻔﻪ
ﯾﺎ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ، ﺗﺼﻮﻑ ﺭﺍ ﻣﺪﺡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ﺍﺻﻼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺼﻮﻑ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ﮐﺪﺍﻡ ﺁﯾﻪﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟
ﺍﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺁﯾﻪ ۱۵۱ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺼﻮﻑ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ !ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ ﺗﺼﻮﻑﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ﺁﯾﺎ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﮐﯿﻪ، ﺻﻮﻓﯽ ﮔﺮﯼ ﻭ ﺧﺎﻧﻘﺎﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﮔﺮﯼﺍﺳﺖ؟! ﺁﯾﺎ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ، ﻫﻤﺎﻥﺗﺼﻮﻑ ﺍﺳﺖ؟! ﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﺣﺪﯾﺚ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯﺗﺰﮐﯿﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺼﻮﻑ ﻭ ﺻﻮﻓﯽ ﮔﺮﯼ؟ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺗﺼﻮﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﻃﺮﯾﻘﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ؟ﻗﺎﺩﺭﯾﻪﯾﺎ ﻧﻘﺸﺒﻨﺪﯾﻪ ﯾﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ؟ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﻃﺮﯾﻘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟ﺻﺤﺎﺑﻪ ﯾﺎ ﺍﺋﻤﻪ ﺑﺮﮐﺪﺍﻡ ﻃﺮﯾﻘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻨﯿﻢ !ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : «ﮐﻪ (ﻣﺤﻤﺪ ) ﺁﯾﺎﺕ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﻣﯽﮔﺮﺩﺍﻧﺪ »ﯾﻌﻨﯽ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﺟﺎﻫﻠﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺧﻼﻕ ﭘﺴﺖ، ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺟﺎﻫﻠﯿﺖ ﻭﭘﻠﯿﺪﯼ ﻧﻔﺴﻬﺎ، ﻭ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻧﻮﺭ ﻣﯽﺑﺮﺩ، ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺒﻼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﺭﺫﯾﻠﻪ
ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺳﻼﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺧﻼﻕ ﻧﯿﮑﻮ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺪﺍﻧﻬﺎ ﺍﻣﺮ ﻧﮑﺮﺩ ﮐﻪ
ﺟﻬﺖ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻬﺎﯼ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺕﻭﭘﺎﮎﮐﺮﺩﻥﻧﻔﻮﺱﺧﻮﺩﺑﭙﺮدازید .
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺷﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﻧﻔﺲ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﺳﻼﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﺴﻠﻤﯽﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺵ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﻧﻔﺲ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﮑﻮ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﻧﻔﻮﺳﺸﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﺷﺎﺭﻉ ﻭ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﻟﻠﻪﺗﻌﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﻭﯼ ﺣﻖ ﺗﺸﺮﯾﻊ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻣﺒﻠﻎ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﻉ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻨﻨﺪ،
ﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﻧﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ :
«ﻟَﻘَﺪْ ﮐَﺎﻥَ ﻟَﮑُﻢْ ﻓِﯽ ﺭَﺳُﻮﻝِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺃُﺳْﻮَﺓٌ ﺣَﺴَﻨَﺔٌ» (ﺍﺣﺰﺍﺏ ۲۱) ﯾﻌﻨﯽ : ﻣﺴﻠّﻤﺎً ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺑﻮﺩ .
ﻭ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ : « ﻭَﻣَﺎ ﺁﺗَﺎﮐُﻢُ ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝُ ﻓَﺨُﺬُﻭﻩُ ﻭَﻣَﺎ ﻧَﻬَﺎﮐُﻢْ ﻋَﻨْﻪُ ﻓَﺎﻧﺘَﻬُﻮﺍ ﻭَﺍﺗَّﻘُﻮﺍ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺇِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ
ﺷَﺪِﯾﺪُ ﺍﻟْﻌِﻘَﺎﺏِ» (ﺣﺸﺮ ۷ ).
ﯾﻌﻨﯽ : ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ( ﻭ ﺍﺟﺮﺍ ﮐﻨﯿﺪ)، ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻬﯽ ﮐﺮﺩﻩﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ؛ ﻭ ﺍﺯ ( ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ) ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮐﯿﻔﺮﺵ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﺳﺖ !
ﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﻭ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﻭ ﺗﺸﺮﯾﻊ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﯼ ﺍﺯﺭﯾﺰ ﻭ ﺩﺭﺷﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺍﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﯼ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻫﺮﭼﻨﺪ
ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﮑﻮ ﻭ ﭘﺴﻨﺪﯾﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺩﯾﻦ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻟﻠﻪ
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ .
ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : « ﻣﻦ ﻋﻤﻞَ ﻋﻤﻼً ﻟﯿﺲ ﻋﻠﯿﻪ ﺃﻣﺮﻧﺎ ﻓﻬﻮ ﺭﺩّ » ( ﻣﺴﻠﻢ).
« ﻫﺮﮐﺲ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻣﺮﺩﻭﺩ ﺍﺳﺖ ».
ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﯽ ﷲ ﻋﻨﻬﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ : «ﮐﻞ ﺑﺪﻋﺔ ﺿﻼﻟﺔ ﻭﺇﻥ ﺭﺁﻫﺎ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺣﺴﻨﺔ».
« ﻫﺮ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﮔﻤﺮﺍﻫﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻧﺮﺍ ﺧﻮﺏ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ».
( ﺩﺍﺭﻣﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻨﺪ ﺻﺤﯿﺢ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ )
ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺍﻗﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﯾﺪ : « ﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﺮﺩﺭ ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺑﻦ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ،ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﯿﻢ .
ﺍﺑﻮ ﻣﻮﺳﯽﺍﺷﻌﺮﯼ ﭘﯿﺶ ﻣﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺁﯾﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺑﻮ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ( ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ ) ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺘﯿﻢ :ﻧﻪ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺖ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ (ﻋﺒﺪﺍﷲ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ) ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ .
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ، ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﻭﺑﺎﺍﻭﺭﻓﺘﯿﻢ .
ﺍﺑﻮ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﺷﻌﺮﯼ ﮔﻔﺖ : ﺍﯼ ﺍﺑﻮ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ! ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﭘﯿﺶ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺩﯾﺪﻣﮑﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﭙﺴﻨﺪﯾﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺳﭙﺎﺱ ﺧﺪﺍ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﺧﯿﺮ ﻭﻧﯿﮑﯽ ﻧﺪﯾﺪﻡ.
ﺍﺑﻮﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﮔﻔﺖ : ﺁﻥ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟ﮔﻔﺖ : ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺩﯾﺪ .
ﮔﻔﺖ : ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ
ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩﻧﺪ .
ﺩﺭ ﻫﺮ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ
ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﮑﺒﯿﺮ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ،ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﮑﺒﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ .
( ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ) ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﻬﻠﯿﻞ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﻬﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ .
ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺻﺪ ﺑﺎﺭﺗﺴﺒﯿﺢ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ،ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ .
ﺍﺑﻮ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﮔﻔﺖ : ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﯽ ؟( ﺍﺑﻮ ﻣﻮﺳﯽ ﺍﺷﻌﺮﯼ )ﮔﻔﺖ :ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻡ .