بخشش پیامبر

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم، أَجْوَدَ النَّاسِ، وَکَانَ أَجْوَدُ مَا یَکُونُ فِی رَمَضَانَ، حِینَ یَلْقَاهُ جِبْرِیلُ وَکَانَ یَلْقَاهُ فِی کُلِّ لَیْلَهٍ مِنْ رَمَضَانَ، فَیُدَارِسُهُ القُرْآنَ فَلَرَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم أَجْوَدُ بِالْخَیْرِ مِنَ الرِّیحِ الْمُرْسَلَهِ».^[۱]

ابن عباس می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم سخاوتمندترین مردم بود و در رمضان، هنگامی‌که جبرئیل نزدش می‌آمد، از هر زمانی بخشنده‌تر می‌شد؛ جبرئیل در تمام شب‌های رمضان نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌آمد و با آن بزرگوار قرآن را دور می‌کرد. آری؛ خیر و بخشش رسول الله صلی الله علیه وسلم در آن هنگام که جبرئیل نزدش می‌آمد، از باد وزان نیز بیش‌تر بود.

عَنْ أَنَسٍ س قَالَ: مَا سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم عَلَى الْإِسْلَامِ شَیْئًا إِلَّا أَعْطَاهُ، قَالَ: فَجَاءَهُ رَجُلٌ فَأَعْطَاهُ غَنَمًا بَیْنَ جَبَلَیْنِ، فَرَجَعَ إِلَى قَوْمِهِ، فَقَالَ: یَا قَوْمِ أَسْلِمُوا، فَإِنَّ مُحَمَّدًا یُعْطِی عَطَاءً لَا یَخْشَى الْفَاقَهَ.^[۲]

از انس روایت است که گفت: هرگاه از رسول الله صلی الله علیه وسلم چیزی برای پذیرش اسلام می‌خواستند، عطا می‌کرد؛ باری مردی نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم آمد – و اسلام آورد.- پیامبر صلی الله علیه وسلم گوسفندانی که در میان دو کوه بودند- یعنی یک گله گوسفند- به او داد. آن شخص نزد قومش بازگشت و گفت: ای قومِ من! مسلمان شوید؛ زیرا محمد صلی الله علیه وسلم به سان کسی بذل و بخشش می‌کند که از فقر نمی‌ترسد».

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶ و مسلم حدیث شماره ۲۳۰۸ با لفظ بخاری

[۲]– مسلم حدیث شماره ۲۳۱۲