مسلم، همچنین، از ابوهریره روایت کرده که گفت: پیامبر صلی الله علیه وسلم، در جنگ حنین، دربارهی یک مرد به ظاهر مسلمان فرمود:
«هَذَا مِنْ أَهْلِ النَّارِ».
«این فرد در زمرهی جهنمیان است». هنگامی که جنگ شروع شد، آن مرد به شدت جنگید و زخمی شد؛ برخی از صحابه به حضرت صلی الله علیه وسلم گفتند: ای پیامبر خدا! آن شخصی که شما دربارهاش فرمودید در زمرهی جهنمیان است با تمام توان پیکار کرد و زخمی شد و مرد! و پیامبر ج در جواب فرمودند: «به سوی آتش جهنم…»! که در این هنگام، برخی از مسلمانان نزدیک بود که دچار شک و تردید شوند و در این گیرودار، خبر آوردند که او هنوز نمرده بلکه به شدت زخمی شده است. بعد، هنگامی که شب فرا رسید، او نتوانست رنج زخمهایش را تحمل کند و خود را کشت و خودکشی وی را به پیامبر صلی الله علیه وسلم اطلاع دادند و پیامبر صلی الله علیه وسلم پس از شنیدن خبر خودکشی او، فرمودند:
«اللهُ أَکْبُرُ، أَشْهَدُ أَنِّی عَبْدُ اللهِ وَرَسُولُهُ».[۱]
«الله اکبر، گواهی میدهم که بنده و فرستادهی خدا هستم» و سپس به بلال دستور داد تا میان مردم بانگ برآورد که: «تنها انسان مسلمان وارد بهشت میشود و اینکه خداوند، گاه، دین خود را با انسان فاسق هم تقویت و تأیید میکند».
[۱]– صحیح مسلم (۱۱۱).