وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
تعریف لغوی وحی: اعلام کردن سریع و مخفیانه است
وحی بر اشاره، نوشتن، پیام و الهام اطلاق می‌شود. و تمام آنچه که تو بر غیر خود القا می‌کنی تا آن را بفهمد صرف نظر از اینکه کیفیت القا چگونه باشد به آن وحی گفته می‌شود و آن به انبیاء اختصاص ندارد و تنها از نزد الله تعالی نمی‌آید.
وحی در معنای لغوی شامل موارد زیر است:
- الهام فطری به انسان مانند وحی به مادر موسی. الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَأَوۡحَیۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَرۡضِعِیهِۖ﴾ [القصص: ۷]. «به مادر موسی وحی کردیم که به او شیر ده».
- الهام غریزی برای حیوان. مانند وحی به زنبور. خداوند می‌فرماید: ﴿وَأَوۡحَىٰ رَبُّکَ إِلَى ٱلنَّحۡلِ أَنِ ٱتَّخِذِی مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُیُوتٗا﴾ [النحل: ۶۸]. «و پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد که از کوه‌ها برای خود خانه ای برگیرد».
- اشاره کردن سریع از طریق ایما و اشاره. مانند اشاره زکریا به قومش. خداوند می‌فرماید: ﴿فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنَ ٱلۡمِحۡرَابِ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَیۡهِمۡ أَن سَبِّحُواْ بُکۡرَهٗ وَعَشِیّٗا ١١﴾ [مریم: ۱۱]. «از محراب بر قوم خویش بیرون آمد و با اشاره آن‌ها را آگاه گرداند که روز و شب به تسبیح خداوند بپردازند».
- وسوسه شیطان و زینت دادن بدی در نفسهای دوستانش. خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِنَّ ٱلشَّیَٰطِینَ لَیُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِیَآئِهِمۡ لِیُجَٰدِلُوکُمۡۖ﴾ [الأنعام: ۱۲۱]. «و شیاطین به دوستان خود وسوسه می‌کنند تا با شما مجادله نمایند».
- اموری را که الله تعالی جهت انجام آن به ملائکه القام می‌کند چنانکه می‌فرماید: ﴿إِذۡ یُوحِی رَبُّکَ إِلَى ٱلۡمَلَٰٓئِکَهِ أَنِّی مَعَکُمۡ فَثَبِّتُواْ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْۚ﴾ [الأنفال: ۱۲]. «هنگامی که پروردگارت به ملائکه وحی کرد که من با شما هستم پس کسانی را که ایمان آورده‌اند، ثابت قدم دارید».