ساحران وقتی که عصای موسی را دیدند که به اژدهای آشکاری تبدیل شد و تمام عصاها و ریسمانهایی را که آنان انداخته بودند، بلعید. فهمیدند که این کار سحر نیست بلکه معجزه و دلیلی است بر اینکه موسی علیه السلام فرستادهی پروردگار جهانیان است، پس همه سجدهکنان برای خدا بر زمین افتادند و ایمان خود را به پروردگاری خدا و پیامبری موسی علیه السلام اعلام کردند. خداوند متعال در مورد ایمان آوردن ساحران میفرماید: ﴿فَأُلۡقِیَ ٱلسَّحَرَهُ سَٰجِدِینَ ۴۶ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۴٧ رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ۴٨﴾ [الشعراء: ۴۶-۴۸].
«ساحران سجدهکنان بر زمین فرو افتادند. گفتند: به پروردگار جهانیان ایمان داریم، به پروردگار موسی و هارون».
ایمان آوردن ساحران حادثهای بسیار بزرگ و دلیلی قاطع و دندان شکن بود بر اینکه موسی علیه السلام فرستادهی پروردگار جهانیان است. چون کسانی که فرعون از آنها کمک طلبیده بود و از آنها خواسته بود که پیروز شوند، شکست خوردند و تسلیم شدند و درجا به موسی ایمان آوردند و برای پروردگار جهانیان به سجده افتادند. بدین ترتیب فرعون با چنان شکستی مواجه شد که تاکنون جهان مثل آن را به خود ندیده است و در نتیجه به دشمنی و عناد و ادعای باطل روی آورد و شروع کرد به تهدید کردن ساحران[۱].
[۱]– تفسیر ابن کثیر: ج ۳، ص ۳۳۴٫