از جابر روایت است که از رسول الله ص دربارهی باطل کردن سحر از طریق سحر و جادو پرسیدند:
فرمود: «هِی مِن عَمَل الشِّیطان».
(روایت احمد با سند جید؛ وابوداود).
یعنی: «این کار، از اعمال شیطان است».
و از امام احمد در اینباره پرسیدند؛ پاسخ داد: ابنمسعود اینگونه کارها را مکروه و ناپسند میدانست.
و در صحیح بخاری آمده است که قتاده میگوید:
از ابنمسیب پرسیدم: مردی جادو شده است و نمیتواند با همسرش همبستر شود؛ آیا باطل کردن سحرش جایز است؟ پاسخ داد: اشکالی ندارد، زیرا هدف، اصلاح است؛ و آنچه مفید باشد، ممنوع نیست.
و از حسن بصری روایت است که باطل کردن سحر به وسیلهی سحر، فقط کار ساحران است.
ابنالقیم گوید: ابطال سحر بر دو نوع میباشد:
باطل کردن سحر، با سحر و جادویی همانندِ آن؛ این روش، جزو کارهای شیطان است و سخن حسن بصری بر همین نوع ابطالِ سحر، حمل میشود؛ زیرا در این روش، باطلکنندهی سحر و فردِ جادوشده، هر دو به جنها و شیاطین روی میآورند و آنها را خشنود میسازند تا سحر، باطل گردد.
اما ابطال سحر بهوسیلهی خواندن دعای شرعی و دم کردن و استفاده از داروها و دعاهای مباح، اشکالی ندارد و جایز میباشد.