وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
بخاری در صحیح خود، از قتاده نقل کرده که الله متعال، ستاره‌ها را برای سه هدف آفریده است: زینت آسمان باشند؛ برای رجم شیاطین؛ و به عنوان نشانه‌هایی برای ره‌یابی و پیدا کردن راه.
و اگر کسی بخواهد از آنها استفاده‌ی دیگری ببرد، مرتکب اشتباه شده، تلاشش بیهوده است و به خود زحمت چیزی را داده که بدان آگاهی ندارد.
قتاده فراگیری منزلگاه‌های ماه را مکروه دانسته و ابن‌عیینه نیز آن را جایز ندانسته است؛ این را حرب [یکی از اصحاب امام احمد بن حنبل از آنها نقل کرده است. احمد و اسحاق [بن راهَوَیه] این را جایز دانسته‌اند.
و از ابوموسی روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«ثَلاثَهٌ لَا یَدْخُلُونَ الجَنَّهَ: مُدْمِنُ الخَمْرِ وقاطِعُ الرَّحِمِ ومُصَدِّقٌ بالسِّحْرِ».
(روایت احمد و ابن‌حبان).
«سه نفر وارد بهشت نمی‌شوند: معتاد به شراب؛ کسی که رابطه‌ی خویشاوندی را قطع نماید؛ و آن‌که سحر و جادو را تصدیق کند».