انواع کفر کدامند؟(۳)

کفر اصغر:
صاحبش را از اسلام خارج نمی کند و باعث ماندگاری ابدی در آتش نمی شود ولی شامل وعید شدید می گردد که شامل کفران نعمت و تمام آنچه در نصوص در باره کفر وارد شده ولی به حد کفر اکبر نرسیده می شود. و مثال برای آن عبارت است از:

آنچه در این سخن الله تعالی وارد است:

{وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْیَهً کَانَتْ آمِنَهً مُطْمَئِنَّهً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ } نحل۱۱۲٫
«خداوند مثال آبادی ای را آورد که در امن و امان بودند و از هر طرف روزی به آنها می رسید و اهل آن به نعمت خداوند کافر شدند پس خداوند لباس ترس و گرسنگی را بخاطر اعمالی که انجام می دادند بر آنها پوشانید».

و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:

«اثْنَتَانِ فِی النَّاسِ هُمَا بِهِمْ کُفْرٌ الطَّعْنُ فِی النَّسَبِ وَالنِّیَاحَهُ عَلَى الْمَیِّتِ».

صحیح مسلم (۶۷) .

«دو کار در بین مردم وجود دارد که کفر می باشند طعنه زدن در نسب و نوحه کردن بر مرده». و می فرماید:«لَا تَرْجِعُوا بَعْدِی کُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقَابَ بَعْضٍ».

صحیح بخاری (۱۲۱) ، وصحیح مسلم (۶۵) .

«بعد از من کافر نشوید تا با جنگ وخونریزی یکدیگر را نابود سازید». این مثال و مثالهایی مانند این کفر دون کفر است و شخص را از اسلام خارج نمی کند.

الله تعالی می فرماید:

{وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ**إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ} حجرات/ ۹-۱۰٫

«هرگاه دو طائفه از مسلمانان با هم جنگیدند در میان آنها صلح برقرار سازید. اگر یکی از دو گروه در حق دیگری ستم روا داشت با آن دسته ای که ستم می کند بجنگید تا زمانی که به سوی فرمان خدا برمی گردد و حکمش را می‌پذیرد، هرگاه بازگشت و فرمان الله را پذیرا شد، در میانشان دادگرانه صلح برقرار سازید چرا که خداوند عادلان را دوست دارد. مؤمنان برادر یکدیگرند، پس میان برادران صلح و آشتی برپا دارید تقوای خداوند را داشته باشید تا مورد رحم قرار گیرید».

خداوند آنها را با اینکه با هم جنگ می کنند مؤمن می نامد.

و این سخن الله تعالی:

{إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِیمًا} نساء ۴۸٫

«خداوند شریک قرار دادن برای خود را نمی بخشد و هر گناهی غیر از شرک را برای هرکس که بخواهد می بخشد و هرکس به خداوند مشرک شود گناه بزرگی بربافته است».

آیه کریمه دلالت دارد بر اینکه تمام گناهان جز شرک تحت مشیت خداوند است اگر بخواهد به اندازه گناهش او را عذاب می دهد و اگر بخواهد او را بدون عذاب می بخشد اما شرک را خداوند نمی بخشد همانگونه که بصراحت می فرماید:

{إِنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ} مائده ۷۲٫

«هرکس برای خداوند شریک قرار دهد خداوند بهشت را بر او حرام کرده و جایگاهش آتش است و برای ظالمان و مشرکان یاری دهنده ای نیست».