اعمال صحابه در مورد مرتدین و کشتن آنان (۱)

مانند کشتار آن در برابر جماعتی که ادعای پیامبری داشتند یا جنگ و کشتارشان در برابر مانعین زکات و بنا به این فرمان، رسول الله صلی الله علیه وسلم این کار را می‌کردند که فرموده است: «أمرتُ أن اقاتل الناس» (متفق علیه) یعنی: به من امر شده با مردم بجنگم.
صحابه‌ی پیامبر صلی الله علیه وسلم اشاره به این امر نموده اند که بسیاری از اعراب بعد از وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم مرتد و کافر شدند و در این مورد اسناد متعددی آمده است. این نکته را نیز خاطر نشان سازیم که ابتدا صحابه بودند که جنگ و جهاد را در مقابل آن کافران و مرتدین برپا کردند.
در روایتی چنین آمده است: «عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ – رضی الله عنه – قَالَ: لَمَّا تُوُفِّیَ رَسُولُ اللَّهِ – صلى الله علیه وسلم – وَکَانَ أَبُو بَکْرٍ – رضی الله عنه -، وَکَفَرَ مَنْ کَفَرَ مِنَ الْعَرَبِ، فَقَالَ عُمَرُ – رضی الله عنه -: کَیْفَ تُقَاتِلُ النَّاسَ؟ وَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ – صلى الله علیه وسلم -: «أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى یَقُولُوا: لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ، فَمَنْ قَالَهَا فَقَدْ عَصَمَ مِنِّی مَالَهُ وَنَفْسَهُ إِلاَّ بِحَقِّهِ، وَحِسَابُهُ عَلَى اللَّهِ» فَقَالَ: وَاللَّهِ لأُقَاتِلَنَّ مَنْ فَرَّقَ بَیْنَ الصَّلاهِ وَالزَّکَاهِ، فَإِنَّ الزَّکَاهَ حَقُّ الْمَالِ، وَاللَّهِ لَوْ مَنَعُونِی عَنَاقًا کَانُوا یُؤَدُّونَهَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ – صلى الله علیه وسلم – لَقَاتَلْتُهُمْ عَلَى مَنْعِهَا. قَالَ عُمَرُ – رضی الله عنه -: فَوَاللَّهِ مَا هُوَ إِلاَّ أَنْ قَدْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَ أَبِی بَکْرٍ – رضی الله عنه – لِلْقِتَالِ، فَعَرَفْتُ أَنَّهُ الْحَقُّ».
ترجمه: «ابوهریره  می‌گوید: هنگامی که رسول الله صلی الله علیه وسلم وفات نمود و ابوبکر  روی کار آمد و بعضی از قبایل عرب مرتد شدند (و ابوبکر  قصد جهاد با مانعین زکات نمود)، عمر  گفت: چگونه با آنان جهاد می‌کنی؟ در حالی که رسول الله ع فرمود: « به من امر شده است تا زمانی با مردم بجنگم که لا اله الا الله نگفته باشند. و کسی که شهادت بیاورد، جان و مالش در امان خواهد بود، مگر به حق آن، و حسابش با خدا خواهد بود». ابوبکر  گفت: سوگند به خدا، با کسانی که بین نماز و زکات فرق قائل شوند، جهاد خواهم کرد؛ زیرا زکات، حق مال است. به خدا سوگند، اگر از دادن بزغاله ای سرباز زنند، در حالی که آنرا در زمان رسول خدا ع می‌دادند، با آنها خواهم جنگید. عمر می‌گوید: به خدا سوگند، وقتی دیدم که خداوند به ابوبکر در این مورد، انشراح صدر، عنایت فرموده است، به حقانیت موقف او پی بردم».
امام نسائی در فرموده‌ای می‌آورد که: «ارتدت العرب» یعنی: عرب مرتد شدند.
و امام ابن خزیمه می‌فرماید: «ارتد عامه العرب» یعنی عرب به شیوه ای عمومی‌ مرتد شدند.